Posts made in Μάρτιος, 2022

Η αξία του διαλόγου στην εκπαιδευτική πράξη είναι γεγονός!

Αναρτήθηκε στις 24 Μαρ, 2022 σε Blog, Ανακοινώσεις, δρώμενα

Με αφορμή την πραγματοποίηση της δημιουργικής εργασίας σχετικά με την αξία του διαλόγου στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας, σε τμήμα της Α΄ τάξης του 3^ου Γενικού Λυκείου Ευόσμου με συντονίστρια και συνοδοιπόρο σε όλη τη διαδικασία την εκπαιδευτικό του σχολείου μας, κα Μπάρτζου Ευαγγελία, και την αφεντιά  μου ως διαπιστευμένο δημοσιογράφο του Λυκείου, κατέγραψα πολύτιμα συμπεράσματα σχετικά με την αξία του διαλόγου στην καθημερινότητα μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Πιο συγκεκριμένα, εφαρμόστηκε ομαδοσυνεργατική μέθοδο διδασκαλίας που βασιζόταν σε μικρές ομάδες μαθητριών και μαθητών και είχε τη μορφή βιωματικού εργαστηρίου. Η κάθε ομάδα επέλεξε συγκεκριμένο θέμα από την καθημερινότητα και συνέθεσε διαλόγους, στους οποίους ο κάθε μαθητής και η κάθε μαθήτρια ανέλαβε να υποδυθεί ένα συγκεκριμένο ρόλο. Ο στόχος ήταν να αναδειχθεί η αξία του γόνιμου και ουσιαστικού διαλόγου μέσα από την προσομοίωση της διαδικασίας αποδεικνύοντας ότι μόνο έτσι εξασφαλίζεται η ειρηνική συνύπαρξη των ατόμων.

Εξαιτίας του ρόλου μου βίωσα μια πρωτόγνωρη εμπειρία έχοντας τη δυνατότητα να παρακολουθήσω όλη την οργάνωση και εκπόνηση του βιωματικού μέρους της εργασίας, βλέποντας να πραγματώνεται η δημοκρατία μέσα από τον διάλογο των συμμετεχόντων με τον πλουραλισμό των απόψεων τους και την συνδιαλλαγή μεταξύ τους. Υπήρχε άψογη συνεργασία σε όλες τις ομάδες με σεβασμό στις απόψεις των συνομιλητών ακόμη και στις περιπτώσεις διαφωνίας. Επικρατούσε αυτοκυριαρχία, ρεαλιστική επιχειρηματολογία, απουσία εριστικού πνεύματος και ψυχική ηρεμία στους διαλεγόμενους, με αποτέλεσμα να πραγματοποιούνται ομαλές συζητήσεις σε όλες τις ομάδες (δηλαδή κάποιες φωνές υψώθηκαν, πολλά γέλια έπεσαν και εν τέλει οι διάλογοι βρέθηκαν στο χαρτί).

Επιπλέον, κατά την διάρκεια της προετοιμασίας έχοντας προσωπική επαφή με τους συμμετέχοντες της κάθε ομάδας διαπίστωσα πως όλοι και όλες υποστήριξαν ότι η διαδικασία της συγκεκριμένης εργασίας ήταν ενδιαφέρουσα, δημιουργική και πρωτότυπη, καλλιεργώντας τη δημιουργικότητα, την κριτική ικανότητα, την ωριμότητα, την σκέψη, τον προβληματισμό τους για επίκαιρα και ενδιαφέροντα θέματα της σύγχρονης εποχής. Αισθάνθηκαν ότι συνεργάστηκαν σε κλίμα αλληλοσεβασμού, διαλλακτικότητας, ωριμότητας, χωρίς ένταση και εκνευρισμό, καθώς και με απόλυτη ειλικρίνεια σαν να αντιμετώπιζε το θέμα που είχε αναλάβει η κάθε ομάδα στην πραγματική ζωή.

Τέλος, ανάλογο θετικό κλίμα υπήρχε και κατά τη διάρκεια της παρουσίασης των διαλόγων από τις μαθήτριες και τους μαθητές, η οποία κύλησε πολύ ευχάριστα. Μολονότι παρουσιάστηκαν κάποια μικρά κωλύματα, αυτά δε στάθηκαν ικανά να επηρεάσουν το γενικά ευχάριστο κλίμα αλλά ούτε και να παρεμποδίσουν τον στόχο της δημιουργικής εργασίας.

Συνοψίζοντας, είναι κατανοητό ότι ο διάλογος αποτελεί την πιο αποτελεσματική διδακτική μέθοδο ειδικά όταν πρόκειται για βιωματικό εργαστήριο στα πλαίσια της εκπαίδευσης όπως το συγκεκριμένο, γιατί οδηγεί στην καλύτερη αφομοίωση των θεμάτων που συζητούνται, επιτρέπει την κατάθεση των προσωπικών απόψεων και καλλιεργεί το αίσθημα της ευθύνης. Επιπλέον, μαθαίνουν οι νέοι και οι νέες να προσεγγίζουν λογικά τα θέματα που τους απασχολούν στην καθημερινότητα χρησιμοποιώντας πειστική επιχειρηματολογία μειώνοντας με αυτό τον τρόπο τα φαινόμενα βίας και εγκληματικότητας.

Ο συντάκτης

Φώτης Λώτης

Διαπιστευμένος δημοσιογράφος

Πρακτορείο : 3^ο ΓΕΛ Ευόσμου

Εαρινή ισημερία: ας καλοδεχτούμε την άνοιξη!

Αναρτήθηκε στις 23 Μαρ, 2022 σε Blog, Αστρολάβος

Εαρινή ισημερία είναι το αστρονομικό φαινόμενο, κατά το οποίο η ημέρα και η νύχτα έχουν περίπου την ίδια χρονική διάρκεια. Συμπίπτει πάντα με τις 20 ή 21 Μαρτίου για το βόρειο ημισφαίριο και με τις 22 ή 23 Σεπτεμβρίου για το νότιο ημισφαίριο.

Το όνομα ισημερία προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις ίσος και ημέρα, ενώ το διεθνές αντίστοιχο όνομα, equinox, προέρχεται από το λατινικό aequus (ίσος) και nox (νύχτα).

Η εαρινή ισημερία σηματοδοτεί την πρώτη ημέρα της Άνοιξης. Μετά την ημερομηνία αυτή η ημέρα αρχίζει να μεγαλώνει και η νύχτα να μικραίνει, ώσπου η ημέρα να φτάσει στη μεγαλύτερη διάρκεια της, δηλαδή  στο θερινό ηλιοστάσιο, στις 21 Ιουνίου.

Στο νότιο ημισφαίριο, αντίθετα, η ισημερία του Μαρτίου σηματοδοτεί την έναρξη του Φθινοπώρου γι αυτό ονομάζεται φθινοπωρινή. Στη συνέχεια η νύχτα μεγαλώνει μέχρι να φτάσει στην μεγαλύτερη διάρκειά της, δηλαδή στο χειμερινό ηλιοστάσιο, στις 21 Ιουνίου.

Το φαινόμενο της Ισημερίας οφείλεται στην περιφορά της γης γύρω από τον ήλιο και στην κλίση του άξονα περιστροφής της σε σχέση με το επίπεδο περιφοράς της.

Καθώς η γη περιφέρεται γύρω από τον ήλιο και επειδή ο άξονας περιστροφής της δεν είναι κάθετος στο επίπεδο περιφοράς, οι ακτίνες του Ήλιου πέφτουν με διαφορετική γωνία κάθε μέρα, σε κάθε τόπο, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα  η διάρκεια της ημέρας, καθημερινά, να αλλάζει.

Δύο φορές το χρόνο η γη βρίσκεται σε τέτοια θέση που οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν εντελώς κάθετα στον ισημερινό.

Αυτές οι δύο χρονικές στιγμές αποτελούν την εαρινή και φθινοπωρινή ισημερία, ανάλογα με το ημισφαίριο στο οποίο βρισκόμαστε.

Το φαινόμενο της ισημερίας παρουσιάζεται σε όλους τους πλανήτες κάθε ηλιακού συστήματος οι οποίοι παρουσιάζουν κλίση του άξονα περιστροφής ως προς το επίπεδο περιφοράς.

Παρατηρήστε την παρακάτω εικόνα:

Ουράνιος ισημερινός είναι η  προέκταση  του ισημερινού της Γης και η αποτύπωσή του πάνω στον ουράνιο θόλο.

Η εκλειπτική είναι η προέκταση πάνω στην ουράνια σφαίρα, της γήινης τροχιάς γύρω από τον Ήλιο.

Αν παρατηρήσουμε την εκλειπτική και τη συγκρίνουμε με τον ουράνιο ισημερινό, θα δούμε ότι οι δύο αυτοί κύκλοι δεν συμπίπτουν, αλλά αντίθετα τέμνονται, σχηματίζοντας γωνία ίση με 23 μοίρες και 27 πρώτα λεπτά (περίπου 23,5 μοίρες), λόγω της κλίσης που έχει ο άξονας της Γης σε σχέση με το επίπεδο που σχηματίζει η εκλειπτική. Η γωνία αυτή ονομάζεται «λόξωση της εκλειπτικής», και τα δύο σημεία στα οποία τέμνονται οι δύο κύκλοι ονομάζονται «ισημερινά σημεία».  

Στο πρώτο σημείο ο ουράνιος ισημερινός τέμνει την εκλειπτική εκεί όπου ο Ήλιος βρίσκεται στις 20-21 Μαρτίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται «εαρινό ισημερινό σημείο», και από την ημέρα αυτή αρχίζει η άνοιξη. Εκ διαμέτρου αντίθετα η τομή γίνεται όταν ο Ήλιος βρίσκεται στις 22-23 Σεπτεμβρίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται «φθινοπωρινό ισημερινό σημείο», και από την ημέρα αυτή αρχίζει το φθινόπωρο.

Από πολλούς λαούς γιορταζόταν η εαρινή ισημερία, η πρώτη ημέρα της άνοιξης, σαν πρωτοχρονιά, σαν αρχή ενός καινούργιου χρόνου καθώς συμβόλιζε την αρχή της αναγέννησης της φύσης και τη νίκη του φωτός απέναντι στο σκοτάδι.

Σήμερα

• η εαρινή ισημερία αποτελεί την αφετηρία του ισχύοντος Περσικού ή Ιρανικού ημερολογίου και συμπίπτει με την Πρωτοχρονιά για τους Ιρανούς, αλλά και για πολλούς λαούς της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας.
• Η επομένη της εαρινής ισημερίας είναι η πρώτη μέρα του Ινδικού Εθνικού ημερολογίου και Πρωτοχρονιά για τους Ινδούς.
• Η εαρινή Ισημερία είναι η αφετηρία για τον υπολογισμό της εορτής του Πάσχα, τόσο για τους Ιουδαίους, όσο και για τους Χριστιανούς.

Να και ένα αρκετά διαφωτιστικό βιντεάκι:

https://www.youtube.com/watch?v=cJVL0RKwD7o

Καλή Άνοιξη!

Μ.Μ.

Επιλογή τουριστικού γραφείου για εκδρομή στην Πρέβεζα

Αναρτήθηκε στις 16 Μαρ, 2022 σε Εκδρομές

Σχετικά με την ανάρτηση του 3ου ΓΕ.Λ. Ευόσμου που αφορά την πρόκληση ενδιαφέροντος για την πραγματοποίηση εκπαιδευτικής εκδρομής μαθητών και μαθητριών της Β΄ τάξης στην Πρέβεζα, από 9.4.2022 έως 13.4..2022, η επιτροπή αξιολόγησης αποφάσισε ομόφωνα να αναθέσει την εκδρομή στο ταξιδιωτικό γραφείο APOLLO TRAVEL.

Μπορείτε να δείτε αναλυτικά την απόφαση της επιτροπής αξιολόγησης εδώ.

Παρακαλούνται όσοι ενδιαφερόμενοι επιθυμούν, να υποβάλουν τις ενστάσεις τους μέχρι τη Δευτέρα 21.3.2022, ώρα 10:00.

Ένας χημικός-ζωγράφος και μια «κουκουβάγια» έτοιμη να πετάξει…

Αναρτήθηκε στις 8 Μαρ, 2022 σε Blog, Ανακοινώσεις, Η τέχνη μέσα μας

Συνέντευξη του Γιάννη Θεοδωρίδη στους μαθητές Δημήτρη Κομπόγιαννο και Σάββα Χατζηιωακειμίδη.

Η συνέντευξη με τον κ. Γιάννη Θεοδωρίδη έλαβε χώρα στον εξαιρετικά διακοσμημένο χώρο της βιβλιοθήκης του σχολείου μας, γεγονός που συνέβαλε στη διαμόρφωση ενός ευχάριστου και εύθυμου κλίματος. Ο κ. Θεοδωρίδης ήταν εξ αρχής πρόθυμος και δεκτικός να μοιραστεί μαζί μας την καλλιτεχνική του ιδιοσυγκρασία γενικότερα καθώς και το πλαίσιο γύρω από το οποίο εργάστηκε, και τα συναισθήματά του αναφορικά με τον πίνακα που δώρισε στο σχολείο ειδικότερα.

Δ. Κ. Είμαστε με τον κύριο Γιάννη Θεοδωρίδη και θέλουμε να του πάρουμε μια συνέντευξη σχετικά με τη δημιουργία του, το έργο του, την Κουκουβάγια, το οποίο χάρισε στο 3ο ΓΕ.Λ. Ευόσμου. Θέλετε να μας δείξετε κάποια προηγούμενα έργα σας; 

Γ. Θ. Ναι. (Δείχνει έναν από τους τέσσερις πίνακες που έχει φέρει για εμάς)

Σ. Χ. Σχεδιάζετε τους πίνακες στον ελεύθερο χρόνο σας, πέρα από τις ασχολίες σας με το σχολείο; Αποτελεί ενός είδους χόμπι;

Γ. Θ. Ναι, χαλαρώνω με αυτό. Και όταν το τελειώνω, νιώθω μια ικανοποίηση ότι πέτυχα κάποιο στόχο. Και επίσης θεωρώ ότι είναι αξία αυτό που κάνω, δηλαδή ότι η τέχνη είναι κάποια αξία. 

Σ. Χ. Αναπτύξατε από νεαρή ηλικία το πάθος για τη ζωγραφική;

Γ. Θ. Από πολύ μικρός, ακόμα και από το δημοτικό. Είχα μια τάση προς τα εκεί. Είχα κάνει, θυμάμαι, τον Διγενή Ακρίτα με μολύβι, τον είχα κάνει πολύ ωραίο. Και η δασκάλα με έβαλε να τον ξαναζωγραφίσω. Είχα έφεση προς αυτά. Βέβαια αυτά μετά θέλουν μεγάλο κόπο και πολύ χρόνο, για να τα καλλιεργήσεις, να τα βελτιώσεις. 

Δ. Κ. Πόση ώρα σας παίρνει για να δημιουργήσετε ένα έργο; 

Γ. Θ. Το τελειώνω σε μια – δυο μέρες, αλλά μετά κάνω πολλές διορθώσεις. Μπορεί να τραβήξει και δέκα  μέρες.

Σ.Χ. Μέχρι να το τελειοποιήσετε;

Γ. Θ. Μπορεί και μετά από ένα μήνα να φτιάξω αυτά τα σημεία που χρειάζονται βελτίωση, τα οποία τα βλέπω, βέβαια, μόνο εγώ. Ένα αγαπημένο μου έργο είναι αυτό εδώ, είναι η αυλή του σπιτιού μου στο χωριό. (Μας δείχνει τον πίνακα)

Σ. Χ. Από ό, τι βλέπουμε αυτό που μας παρουσιάζετε είναι ένα χειμωνιάτικο τοπίο με μεγάλη συναισθηματική αξία για εσάς.

Γ. Θ. Επειδή λένε ότι είμαι καλός στις προσωπογραφίες, σας έχω φέρει και μια προσωπογραφία μου. (Μας δείχνει τον τρίτο πίνακα)

Σ.Χ. Ναι, την έχουμε δει και στο site σας, δεν την έχετε αναρτημένη; 

Γ. Θ. Ναι, εδώ φοράω και μάσκα.

Δ. Κ. Οι προσωπογραφίες γενικά είναι πιο δύσκολες από τα υπόλοιπα έργα;

Γ. Θ. Για μένα τώρα, μετά από πολλά χρόνια που δουλεύω, τίποτα δεν είναι πιο δύσκολο. Όλα έχουν τη δουλειά τους. Το χέρι μου πάει από μόνο του, δεν ξέρω, δεν κάνω προσπάθεια.

Σ.Χ. Πάντως είναι πολύ ρεαλιστική η αποτύπωση, έχει τόσες λεπτομέρειες. 

Γ. Θ. Μου αρέσει ο ρεαλισμός, επειδή πιστεύω ότι η φύση είναι ακαταμάχητη, δεν υπάρχει! Θέλω να τη μιμηθώ, να τη φτάσω. Ποτέ δεν τη φτάνω τη φυση… είναι ασυναγώνιστη. Εξάλλου, είναι τα βιώματά μου τέτοια, έζησα σε χωριό, δεν είμαι παιδί της πόλης ώστε να είμαι μέσα στο μέταλλο και στο κρύσταλλο και στο τζάμι, καταλαβαίνετε;  Έχω μια απλή σκέψη, μου αρέσουν τα απλά πράγματα. Είμαι εξακόσια χρόνια πίσω. Αλλά ακόμη και αυτοί  οι Van Gogh, Gauguin και άλλοι ζωγράφιζαν και απλά πράγματα: ένα πανέρι με φρούτα, τα παπούτσια τους, δηλαδή πράγματα της καθημερινότητας, γιατί ήθελαν να υμνήσουν την καθημερινότητα του ανθρώπου. 

Σ.Χ. Σαν ηθογραφία…

Γ. Θ. Εμπνέονταν από τους καθημερινούς ανθρώπους, δεν μεγαλοπιάνονταν. 

Σ.Χ. Έχετε κάποιον ζωγράφο ως πρότυπο; Μια επιρροή;

Γ. Θ. Έχω ζωγραφίσει όλες τις τάσεις. Ας πούμε, όταν πήγα στη National Gallery του Λονδίνου και βρέθηκα στην αίθουσα με τα έργα του Rubens, έχει ένα μεγάλο χώρο και βλέπεις γύρω γύρω. Εκεί έκατσα πάνω από μία ώρα, βρήκα τον χώρο μου. Η σύζυγος βγήκε έξω -δεν μπορούσε, εγώ έκατσα εκεί και προσκύνησα. Αλλά μ’ αρέσουν και τα σύγχρονα έργα. Πολλά δεν τα καταλαβαίνω, δεν είναι μέσα στα βιώματά μου -και πολλές φορές δεν θέλω και να τα καταλάβω. Μερικά όμως έχουν κάτι το ιδιαίτερο που μου αρέσει. Όπως η κουκουβάγια που χάρισα στο σχολείο έχει πολύ ωραία χρώματα, είναι σύνθεση χρωμάτων, θα έλεγα. Είναι ένας τυπάκος πανέξυπνος, έχει και παράσημα εδώ πέρα. Είναι το σύμβολο της σοφίας. Σκέφτηκα να αφιερώσω μια ωραία νότα στο σχολείο, όπου πέρασα γύρω στα 20 χρόνια.

Σ.Χ. Αρχικά η πρόθεσή σας ήταν να την χαρίσετε στο σχολείο ή απλά ήταν μία από τις δημιουργίες που είχατε ήδη κάνει;

Γ. Θ. Αυτό ξεκίνησε με κάποιες συμπτώσεις. Ένας συνάδελφος μου έφερε το τελάρο, και μου λέει «μήπως το χρειαστείς», επειδή ήξερε ότι ζωγραφίζω. Είχε όμως επάνω μία πρόταση ότι “Η υπομονή θα κερδίσει…” ή κάτι τέτοιο και κάπου στην αρχή σκέφτηκα μήπως απευθύνεται προσωπικά σε εμένα και δεν μ’ άρεσε πολύ. Και έφερα πίσω το τελάρο και λέω «θα το αφήσω στο σχολείο, θα το βάλω μέσα στο γραφείο», γιατί θεωρούσα ότι η υπομονή αφορά όλους τους συναδέλφους. Αλλά την ώρα που το είχα στην τσάντα και πήγα να το βγάλω, μου λέει μία συναδέλφισσα «Τι, μας έφερες πίνακα για το σχολείο;»

Σ.Χ. Α, ήταν τυχαίο δηλαδή.

Γ. Θ. Και ήρθε αυτή η ιδέα, και πήρα το τελάρο πίσω. Και είπα «θα κάνω κάτι για το σχολείο». Βέβαια, ψάχνεις διάφορα στο διαδίκτυο και παίρνεις διάφορες ιδέες, και αυτό το θεώρησα πολύ έξυπνο και κατάλληλο, γιατί και αισθητικά είναι ωραίο και καλό είναι ως σύμβολο της σοφίας, που είναι στοιχείο του σχολείου. Έτσι γεννήθηκε αυτό το έργο, το οποίο το χάρισα ολόψυχα στον Σύλλογο.

Σ.Χ. Πώς αισθάνεστε που θα προβληθεί, θα γίνει έμβλημα, σήμα του σχολείου;

Γ. Θ. Πολύ ωραία. Άλλοι πεθαίνουν και μετά… Έστω και έτσι εδώ στον στενό μας χώρο, που είναι ακόμη καλύτερα. Δεν μου αρέσει να διαλαλώ πολλά πράγματα.  Είναι πολύ ωραία. Έκανα μια κουκουβάγια και οι συνάδελφοι την έκαναν και πέταξε. Είναι ό,τι καλύτερο για έναν δημιουργό, τα έργα του πρέπει να φεύγουνε, να πηγαίνουν στον κόσμο, αυτό είναι και το ζητούμενο.

Δ. Κ. Η καραντίνα πώς επηρέασε το έργο σας; Αύξησε τη δημιουργία;

Γ. Θ. Όχι, το αντίθετο. Εγώ επειδή έχω κάποιο πρόβλημα, πρέπει να προσέχω πολύ. Ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ και συνεχίζω να ταλαιπωρούμαι, τηρώ απαρέγκλιτα τα μέτρα. Μου έχει φύγει λίγο η διάθεση να ζωγραφίζω. Εξάλλου, δεν μπορώ να έχω πρόσβαση εύκολη στα μαγαζιά, να πάρω τα χρώματα μου, τα λάδια μου, τα τελάρα μου. Ξέρετε είναι μια στενάχωρη κατάσταση για όλους. Προσπαθώ έτσι να κρατηθώ, να σταθώ στα πόδια μου, μέχρι να τελειώσει πια αυτό το πράγμα, και ευελπιστώ να συνεχίσω. Πάντως έχει κόστος. Εγώ κλείνομαι στο υπόγειο, κλείνω παντζούρια, παράθυρα, δεν θέλω επαφή με τον κόσμο -το δοκίμασα αλλιώς και  δεν το μπόρεσα. Και εκεί εισπνέεις διαλυτικά… Σε μια εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο μία καθηγήτρια πανεπιστημιακός μου λέει ότι οι ζωγράφοι ζουν λίγα χρόνια, επειδή εισπνέουν αυτά τα πράγματα. Λέω «Τι μου λέτε τώρα;»

Σ.Χ. Βλέπουμε ότι ο πίνακας είναι πολύχρωμος, έχει ένα όμορφο ανάγλυφο. Τι είδους χρώματα χρησιμοποιήσατε;

Γ. Θ. Είναι λάδι σε καμβά. Βέβαια, ο καμβάς αυτός με ταλαιπώρησε, επειδή δεν είχε την επίστρωση που πρέπει, και απορροφούσε το χρώμα. Χρειάστηκε πολύ προσπάθεια, δεν ήταν απλό. Έπαιρνα πολλή μπογιά, για να μείνει, και έτσι έγινε και πιο ωραίο που έγινε κάπως ανάγλυφο, μοντέρνο, σύγχρονο.

Δ. Κ. Πόσες μέρες εργαστήκατε πάνω σε αυτό το έργο;

Γ. Θ. Αυτό έφαγε καμιά εβδομάδα, και μετά το διόρθωνα.

Δ.Κ. Άξιζε τον κόπο.

Γ. Θ. Εδώ η επιτυχία του είναι τα χρώματα και τα μάτια τα πανέξυπνα, σαν να σε βλέπουν, διεισδύουν.

Δ.Κ. Γενικά, πώς συνδυάζετε το επάγγελμα του χημικού με του ζωγράφου;

Γ. Θ. Του χημικού το κάνω για να βιοποριστώ, αυτό το κάνω γιατί μου αρέσει.

Σ.Χ. Αν είχατε την ευκαιρία να το ασκήσετε επαγγελματικά, πριν γίνετε χημικός, θα το κάνατε;

Γ. Θ. Κοιτάξτε, παλαιότερα, κάποιες εποχές που είχε άνθηση η ζωγραφική, ένας μεσαίος πίνακας είχε αξία όσο μια γκαρσονιέρα.Τώρα δεν είναι έτσι τα πράγματα. Αξία έχουν οι μεγάλοι ζωγράφοι, οι οποίοι άφησαν κάποια έργα, και όχι μόνο, αλλά και τα βιώματά τους.

 Σ.Χ. Τα έργα λένε πολλά και για τις συνθήκες και για τα βιώματα…

Γ. Θ. Ήταν ισχυρές προσωπικότητες με μεγάλο πάθος και αφιέρωσαν τη ζωή τους για να μας δώσουν αισθητικά ωραία πράγματα. Όπως λέει ένα ποίημα του Βάρναλη, δεν καταφέρνουν όλοι να περάσουν στην αθανασία, κάποιοι θα μπούνε… κάποιοι όμως θα μείνουν απ΄ έξω. Ποιος δεν ξέρει τον Μιχαήλ Άγγελο; Υπάρχουν όμως ισοδύναμοι ζωγράφοι, ισάξιοι, που δεν τους ξέρει ο κόσμος, γιατί στη ζωή παρεμβαίνει και η τύχη, οπότε, ενώ είναι καλοί, δεν έχουν την αναγνώριση που τους αξίζει. Δεν είναι αθάνατοι. Όταν αναγνωρίζονται από το κοινό, εκεί βρίσκουν την αθανασία.

Δ.Κ., Σ.Χ. Ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη συνέντευξη!

Γ. Θ. Παρακαλώ, παιδιά, καλή σταδιοδρομία!

Σάββας Χατζηιωακειμίδης

Δημήτρης Κομπόγιαννος

“Ψάξ’ το, Βρες το, Λύσ’ το” στο Noesis

Αναρτήθηκε στις 4 Μαρ, 2022 σε Blog, Chemistry Lovers, Ανακοινώσεις

Την Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου οι μαθητές και οι μαθήτριες δύο τμημάτων του σχολείου μας (Α2 και Α3) μαζί με τους συνοδούς καθηγητές τους επισκέφτηκαν το Κέντρο Διάδοσης Επιστημόνων ΝΟESIS. Εκεί είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε ένα εναλλακτικό και διαδραστικό πρόγραμμα όπως το “Ψάξ’ το ,Βρες ‘το, Λύσ’ το”, όπου οι μαθήτριες και οι μαθητές καλούνταν να αποδράσουν από ένα κλειστό χώρο με τη συλλογή στοιχείων, επίλυση γρίφων και quiz γνώσεων. Ένα παιχνίδι που προάγει τη συνδυαστική και λογική σκέψη, την παρατηρητικότητα και τη συνεργασία.