To A2 διαβάζει και προτείνει: “Μικρά Αγγλία”

Αναρτήθηκε στις 15 Μαρ, 2024 σε Blog, Ανακοινώσεις, Βιβλίο στη Βιτρίνα

Ιωάννα Καρυστιάνη, Μικρά Αγγλία, Εκδόσεις Καστανιώτη, σελίδες 368

Το βιβλίο μας μεταφέρει στην Άνδρο περίπου το 1929. Η οικογένεια Σαλταφέρου, μια οικογένεια που κυρίαρχο μέλος ήταν η μητέρα, η Μίνα Σαλταφέρου, καθώς ο πατέρας Σάββας έλειπε για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ναυτικά ταξίδια ζώντας διπλή ερωτική ζωή στην Αργεντινή. Κεντρική ηρωίδα της ιστορίας είναι η μεγαλύτερη κόρη τους, η Όρσα. Μια κοπέλα νέα με το ιδανικό πρότυπο ομορφιάς και με ευαισθησία, ερωτεύεται τον ναυτικό Σπύρο Μαλταμπέ. Ωστόσο, υπό την πίεση της δυναμικής μητέρας της, η Όρσα αναγκάζεται να παντρευτεί το Νίκο Βατοκούζη, έναν πλούσιο ιδιοκτήτη ναυτικών επιχειρήσεων. Πληροφορούμενος πλέον ο Σπύρος  τον γάμο της αγαπημένης του Όρσας, οδηγείται μέσα από τον πόνο του στην απόφαση να παντρευτεί τη μικρότερη αδερφή της, Μόσχα. Μετά από αυτή την εκδικητική πράξη του Σπύρου τα δύο ζευγάρια κατοικούν στο διώροφο πατρικό αρχοντικό ενώ τους χωρίζει μόνον ένα λεπτό φθηνό ταβάνι, το οποίο αναγκάζει την Όρσα να αφουγκράζεται την ζωή της αδερφής της με τον Σπύρο.

Η «ΜΙΚΡΑ ΑΓΓΛΙΑ» είναι ένα υπέροχο βιβλίο εποχής που μεταφέρει τον αναγνώστη με τις περιγραφές του στο 1929 και στην Άνδρο. Ωστόσο, προσωπικά δεν μου άρεσαν οι απότομες εναλλαγές που γίνονταν και με μπέρδευαν.

Καραμαυροδή Παναγιώτα Α2

To A1 διαβάζει και προτείνει: “Καφέ αηδιαστικό μπαλάκι”

Αναρτήθηκε στις 15 Μαρ, 2024 σε Blog, Ανακοινώσεις, Βιβλίο στη Βιτρίνα

Ηλιόπουλος Βαγγέλης, Καφέ αηδιαστικό μπαλάκι, Εκδόσεις Πατάκη, σελίδες 160

Το βιβλίο εξιστορεί τις περιπέτειες του Τζέρι ο οποίος ήρθε με την οικογένεια του από την Αλβανία στην Ελλάδα,  με στόχο ένα καλύτερο μέλλον. Τελικά όμως, η αδερφή του Τζέρι, η Κλάρα έγινε ολυμπιονίκης. Από εκεί που ήταν ένας απλός μετανάστης, πολύ σύντομα η αδερφή του έγινε ολυμπιονίκης και η ζωή του άλλαξε. Ο Τζέρι προσπαθεί να καταλάβει την αντίδραση των Ελλήνων που δοξάζουν έναν ξένο όταν επιτυγχάνει νίκες στον αθλητισμό στο όνομα της Ελλάδας αλλά τον αντιπαθούν και τον διώχνουν σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, καθώς θεωρούν ότι είναι το πρόβλημα όλης της σημερινής κοινωνίας.

Μέσα από αυτό το βιβλίο παίρνει κανείς σημαντικά μηνύματα κατά του ρατσισμού προς τους ξένους, ενώ ταυτόχρονα θίγεται ένα θέμα που είκοσι χρόνια μετά ακόμα υπάρχει. Το πιο χαρακτηριστικό σύγχρονο παράδειγμα είναι ο Γιάννης Αντετοκούμπο, ένα φτωχό παιδί από τη Νιγηρία που κατέληξε από πλανόδιος πωλητής να παίζει στο Αμερικάνικο NBA και να τον αγαπάει όλη η Ελλάδα και να τον αποδέχεται ανεξάρτητα από την καταγωγής του.

Το συγκεκριμένο βιβλίο θα το πρότεινα σε κάποιο νεαρό παιδί, εφόσον είναι γραμμένο για αυτές τις ηλικίες αλλά και σε κάποιο παιδί από άλλη χώρα, καθώς πιστεύω ότι θα ήταν κατάλληλο για αυτό.

Ευθυμιάδης Λάζαρος

Το Α2 διαβάζει και προτείνει: Μένιος Σακελλαρόπουλος, “Πικρό γάλα”

Αναρτήθηκε στις 8 Μαρ, 2024 σε Blog, Ανακοινώσεις, Βιβλίο στη Βιτρίνα

Μένιος Σακελλαρόπουλος, Πικρό Γάλα, Εκδόσεις Ψυχογιός, σελίδες 488

Σε ένα χωριό των Ιωαννίνων τη δεκαετία του 60 ο μικρός Φώτης, έχοντας χάσει τον πατέρα του από νάρκη, μεγαλώνει στη φτώχεια και στην ανέχεια, συνθήκες που οδηγούν στο να αποκοπεί από τη μητρική αγκαλιά. Μεταφέρεται στον Ζηρό, μια από τις διαβόητες παιδουπόλεις της βασίλισσαςΦρειδερίκης, όπου θα βιώσει την ορφάνια και τη μοναξιά. Εκεί γνωρίζει τον μοναδικό του φίλο που έρχεται να απαλύνει τις δυσκολίες που ζει, τον Διονύση, τον οποίο θα αποχωριστεί βίαια αλλά δεν θα πάψει να τον αναζητά. Η έλλειψη στοργής σημαδεύει τη ψυχή του Φώτη που λόγω της αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς  του αναγκάζεται να αλλάζει συνεχώς ορφανοτροφείο. Βέβαια σε όλα αυτά τα ιδρύματα αποζητά διαρκώς την ελευθερία του με κάθε κόστος. Ένα μικρό αγρίμι που θα ριχτεί στη βιοπάλη αντιδρώντας στο άδικο για να σταθεί στα πόδια του. Η ζωή, ωστόσο, του επιφυλάσσει πολλές ευκαιρίες και θα βρει την αγάπη και τη δικαίωση. Θα παντρευτεί και θα γίνει ένας καταξιωμένος πολίτης.

Το “Πικρό γάλα” του Μένιου Σακελλαρόπουλου αποτελεί μια σημαντική λογοτεχνική αναφορά στην εποχή που ήταν ο «προάγγελος» της Χούντας στην Ελλάδα. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ο ευθύς και λιτός λόγος του συγγραφέα και οι γλαφυρές περιγραφές. Τα συναισθήματα του παιδιού για τη μητέρα, τη γιαγιά και τον φίλο του αποδίδονται πολύ ζωντανά, αγγίζοντας την καρδιά του αναγνώστη. Ωστόσο, σε πολλά σημεία γίνεται εκτενής αναφορά στα εμπόδια και στις δυσκολίες που συνάντησε ο πρωταγωνιστής κατά τη διάρκεια της ζωής του, τα οποία λειτουργούν επιβραδυντικά και άλλες φορές εντείνουν την αγωνία του αναγνώστη και άλλες τον κουράζουν. Το βιβλίο θα το συνιστούσα σε εφήβους, αλλά και σε μεγαλύτερες ηλικίες, καθώς παρουσιάζει μια δύσκολη περίοδο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας κι έτσι διευρύνει τις γνώσεις τους.

Καλαμάρα Βασιλική Α2

Το Α1 διαβάζει και προτείνει: “Το μαχαίρι που δεν άφηνε το χέρι”

Αναρτήθηκε στις 1 Μαρ, 2024 σε Blog, Ανακοινώσεις, Βιβλίο στη Βιτρίνα

Patrick Ness, To μαχαίρι που δεν άφηνε το χέρι, Κινούμενο χάος (Βιβλίο Ι), Εκδόσεις Πατάκης, σελ. 528

Το μαχαίρι που δεν άφηνε το χέρι είναι το πρώτο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας από την τριλογία  Κινούμενο Χάος που πρωτοδημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2008.

Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι ένα 13χρονο ορφανό αγόρι, ο Τοντ Χούιτ, που τον μεγαλώνουν δύο άντρες, ο Μπεν και Κίλλιαν, και ζει σε μια δυστοπική κωμόπολη που λέγεται Πρέντισταουν, που περιέργως απαρτίζεται από άντρες και καθόλου γυναίκες. Μόνο που σε αυτή την πόλη, όλοι μπορούν να ακούσουν τις σκέψεις του άλλου, τον επικαλούμενο “θόρυβο”. Έτσι, τα συναισθήματα των κάτοικων είναι ολοφάνερα.

Όλα εξελίσσονται κανονικά μέχρι που μια μέρα, ο Τοντ, μαζί με τον σκύλο του τον Μάντζι, άκουσαν κάτι κοντά στον βάλτο λίγο πιο πέρα από το σπίτι τους. Μια σιωπή, «κάτι» χωρίς θόρυβο. Μόλις το πληροφορούνται ο Μπεν και ο Κίλλιαν, φυγαδεύουν τον Τοντ, ο οποίος πρέπει να αφήσει τα πάντα πίσω του και να τρέξει όσο πιο μακριά από την Πρέντισταουν μπορούσε. Μόνο με ένα μαχαίρι, λίγα φρούτα, ένα χάρτη και το βιβλίο-ημερολόγιο της μητέρας του που δεν μπορούσε να διαβάσει, ενώ τον κυνηγά ένας ολόκληρος στρατός για να τον φέρει πίσω, και όλα αυτά χωρίς να ξέρει το γιατί. Έτσι, ο Τοντ μαζί με τον Μάντζι και τη Βάιολα (το “κάτι” χωρίς θόρυβο που ανέφερα προ ολίγου) θα αρχίσουν το περιπετειώδες και θανατηφόρο ταξίδι τους προς τους άλλους οικισμούς του Νέου Κόσμου, με σκοπό να ξεφύγουν από τον στρατό και να τους προειδοποιήσουν για αυτόν.

Κατά την γνώμη μου, Το μαχαίρι που δεν άφηνε το χέρι είναι ένα τέλειο μίγμα θρίλερ και επιστημονικής φαντασίας, που σε αφήνει στην άκρη του καθίσματός σου με κάθε γύρισμα της σελίδας. Έχει την τέλεια ποσότητα διαλόγου, όχι πάρα πολύ αλλά αρκετό που σε αφήνει να μάθεις τους χαρακτήρες, καλό ρυθμό και πολύ ωραίο worldbuilding που σου δίνει μία καθαρή και λεπτομερειακή εικόνα ενός τοπίου στο κεφάλι σου. Κάτι άλλο που μου άρεσε ήταν το ότι ο συγγραφέας δεν διστάζει να σκοτώσει σημαντικούς χαρακτήρες, περνώντας το μήνυμα ότι κανένας χαρακτήρας δεν είναι ασφαλής, ούτε καν ο πρωταγωνιστής.

Γενικά, αν κάποιος θέλει να αρχίσει να διαβάζει τέτοιου είδους βιβλία και δεν ξέρει από πού να αρχίσει, το Κινούμενο Χάος, κατά την γνώμη μου, είναι η ιδανική τριλογία για αυτόν.

Μιχάλης Γλάβαρης, Α1

Το Α2 διαβάζει και προτείνει: Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία

Αναρτήθηκε στις 23 Φεβ, 2024 σε Blog, Ανακοινώσεις, Βιβλίο στη Βιτρίνα

Robert Fisher, Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία, εκδόσεις Όπερα, σελ. 136

Το βιβλίο “Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία” του Ρόμπερτ Φίσερ, είναι μια ιστορία που αναφέρεται κυρίως σε εφήβους αλλά και σε ενήλικες. Είναι ένα σύγχρονο παραμύθι που τροφοδοτεί τη σκέψη με πολλά θέματα για συζήτηση, και ταυτόχρονα μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πολλά πράγματα για τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μας.

Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο ιππότης, ζει σε ένα κάστρο μαζί με τη σύζυγό του και τον γιο τους. Βέβαια, συνεχώς απουσιάζει, εφόσον ταξιδεύει συχνά ώστε να σώσει πριγκίπισσες, φορώντας την πανοπλία του, την οποία μετά από κάποιο χρονικό διάστημα αρνείται να βγάλει, ώστε να είναι έτοιμος σε περίπτωση που χρειαστεί κάποιος βοήθεια. Καθώς ο καιρός περνάει, ο πρωταγωνιστής αποφασίζει να βγάλει πια την πανοπλία του, αλλά τον εμποδίζει κάτι, η ίδια η πανοπλία, που τώρα πια δυσκολεύεται να βγάλει. Για να το καταφέρει αυτό, πρέπει να μπει στο κάστρο της σιωπής, της γνώσης και της αλήθειας, αλλά το μονοπάτι που χρειάζεται να ακολουθήσει είναι ανηφορικό και συναντάει όλο δυσκολίες. Θα καταφέρει, άραγε, να φτάσει στο κάστρο και να βγάλει την πανοπλία;

Παρόλο που πολλοί μπορεί να το εκλάβουν ως ένα απλό παραμύθι, υπάρχουν πολλά κρυμμένα μηνύματα που ο συγγραφέας θέλει να μεταδώσει. Τι είναι η πανοπλία που όλοι φοράμε ώστε να προστατευτούμε από το γύρω περιβάλλον; Είναι η πανοπλία η λύση για την αντιμετώπιση των δυσκολιών και τον φόβων μας, καθώς υπάρχει ο φόβος της κατάκρισης ;

Με λίγα λόγια, μέσω του χιουμοριστικού χαρακτήρα του βιβλίου, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας και να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, όπως κάνει ο ιππότης. Είναι ένα βιβλίο που θα πρότεινα κυρίως σε συνομηλίκους μου, καθώς περιέχει βαθιά μηνύματα για τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αντιμετωπίζουμε καταστάσεις.

Κατερίνα Θεοδωρίδου Α2