Για τον Βασίλη Μιχαηλίδη, δάσκαλο, συνάδελφο, φίλο

Πώς αποχαιρετάς έναν φίλο;

Πώς αποχαιρετάς έναν άνθρωπο ευφυή που με χαμόγελο έλυνε τα πιο δύσκολα προβλήματα;

Έναν άνθρωπο που ειλικρινά γούσταρε την εκπαιδευτική διαδικασία και ήθελε να βοηθήσει τους μαθητές του;

Έναν άνθρωπο που σχολίαζε πρόσωπα και καταστάσεις με σκωπτικότητα και σε κανένα δεν χαριζόταν;

Έναν άνθρωπο που πείραζε τους πάντες στα ποντιακά;

Έναν άνθρωπο που ήταν καλός σύμβουλος και στήριγμα για τους συναδέλφους και τους φίλους του;

Έναν άνθρωπο δίκαιο και αληθινά καλό;

Έναν άνθρωπο που χαιρόσουν να μοιράζεσαι μαζί του στιγμές σημαντικές και στιγμές ξεγνοιασιάς;

Έναν άνθρωπο που γνωρίζεις δεκαπέντε χρόνια και είχες την τιμή να είναι φίλος σου;

Δεν τον αποχαιρετάς. Απλά τον κουβαλάς μέσα σου.