Το Α2 διαβάζει και προτείνει: “Το ποτάμι ζήλεψε” της Βούλας Μάστορη
Μάστορη Βούλα, Το ποτάμι ζήλεψε, εκδόσεις Πατάκη, σελ. 200
Μια οικογένεια χάνει τον πρωτότοκό της και τα μέλη της προσπαθούν να συνέλθουν. Η μικρότερη αδερφή του, η Χριστίνα παρακαλά τον θεό να της φέρει έναν άλλο αδερφό. Το συναίσθημα της ζήλειας αρχίζει να φωλιάζει ξανά μέσα της. Πράγματι, ένα νέο παιδάκι γεννιέται, το ονομάζουν και αυτό Χαράλαμπο, μόνο που το νέο μέλος αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα κινητικότητας. Έχει σπαστική τετραπληγία, που σημαίνει ότι τα άκρα του είναι αδύναμα με αποτέλεσμα να έχει μεγάλη δυσκολία στις κινήσεις του. Δυστυχώς, δεν μπορεί να φάει, να τρέξει, να χοροπηδήσει, να χαρεί την καθημερινή ζωή, όπως τα υπόλοιπα παιδιά στην ηλικία του. Παρ’ όλη την άσχημη κατάσταση οι γονείς της Χριστίνας, αλλά και ο ίδιος ο Χαράλαμπος , δεν το βάζουν κάτω αλλά πεισματικά κατορθώνουν να διαψεύσουν κάθε ιατρική διάγνωση. Ο πατέρας του, για να του δώσει ελπίδες , του ζωγραφίζει ένα ποτάμι που από τη μια είναι τα παιδιά με αναπηρία και από την άλλη παιδιά που περπατούν κανονικά, και του υπενθυμίζει συνεχώς πως σε λίγο θα μπορέσει να το περάσει. Στο μεταξύ η Χριστίνα, κατά τη διάρκεια της περιπέτειας με την υγεία του αδερφού της, γνωρίζει και ερωτεύεται τον Πέτρο. Ωστόσο, φοβάται την αντίδραση του πατέρα της. Τι θα συμβεί μόλις οι γονείς το πληροφορηθούν;
Συναισθήματα
Το βιβλίο μου άφησε όμορφα συναισθήματα. Είναι μία ωραία και συγκινητική ιστορία. Διαβάζοντας το στην αρχή ένιωσα θλίψη και φόβο, κατάλαβα ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται στο πλάι μας δεν είναι δεδομένο ότι θα βρίσκονται για πάντα στην ζωή. Στην συνέχεια, άγχος για την εξέλιξη της πορεία της υγείας του Χαράλαμπου και στο τέλος μεγάλη χαρά, γιατί όλη η οικογένεια αποδέχτηκαν τον Πέτρο, τον φίλο της Χριστίνας στην οικογένεια.
Η ιστορία γενικά μας φανερώνει τι μπορεί να πετύχει ο άνθρωπος στη ζωή του όταν διαθέτει πείσμα, θέληση και ελπίδα στη ζωή του. Όταν έχει μια οικογένεια που τον αγαπά, και τον στηρίζει.
Κωνσταντίνα Ζωγραφίδου Α2