Ο Όμιλος Φιλαναγνωσίας του 3ου ΓΕ.Λ. συναντά τη συγγραφέα Θέδα Καϊδόγλου
Την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2023 ο όμιλος φιλαναγνωσίας του σχολείου μας διοργάνωσε με απόλυτη επιτυχία μία εκδήλωση-συνάντηση με τη συντονίστρια Λεσχών Ανάγνωσης και συγγραφέα Θέδα Καϊδόγλου.
Στο πρώτο μέρος της συνάντησης διατυπώθηκαν ερωτήσεις σχετικά με τη σύσταση μιας λέσχης Ανάγνωσης, την επιλογή και ανάλυση λογοτεχνικού έργου και την ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Στο δεύτερο μέρος οι μαθητές και οι μαθήτριες του ομίλου φιλαναγνωσίας διατύπωσαν ερωτήματα σχετικά με τη διαδικασία συγγραφής, την πλοκή και τους ήρωες των μυθιστορημάτων της συγγραφέα.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν η σύμβουλος Φιλολόγων και υπεύθυνη παιδαγωγικής ευθύνης του σχολείου μας κ. Ιφιγένεια Σαχανά, εκπαιδευτικοί, μαθητές και μαθήτριες του 2ου ΓΕ.Λ. Ευόσμου και του Διαπολιτισμικού ΓΕ.Λ. Ευόσμου, φιλόλογοι από το 2ο ΓΕ.Λ. Ωραιοκάστρου, το 1ο ΓΕ.Λ. Κορδελιού, το 4ο ΓΕ.Λ. Ευόσμου, το 3ο Γυμνάσιο Σταυρούπολης, και το 2ο Γυμνάσιο Εχεδώρου.
Η κ. Θέδα Καϊδόγλου είχε την ευγένεια και τη γενναιοδωρία να χαρίσει στη Βιβλιοθήκη του σχολείο μας τα έργα της.
Ταξίδι με ισπανόφωνους συγγραφείς
Το νέο μας αναγνωστικό ταξίδι δεν θα έχει έναν μόνο προορισμό αλλά πολλούς: ταξιδεύουμε παρέα με ισπανόφωνους συγγραφείς και όπου μας βγάλει…
Και καλούμε μαθητές, μαθήτριες και εκπαιδευτικούς να δανειστούν κάποιο από τα βιβλία της συλλογής μας, να το διαβάσουν, για να συζητήσουμε τις εντυπώσεις μας. Δείτε τους τίτλους, διαβάστε τα οπισθόφυλλα των βιβλίων:
Από την Ισπανία
Η πόλη της καταχνιάς, Κάρλος Ρουίθ Θαφόν
Ένας αρχιτέκτονας διαφεύγει από την πολιορκούμενη από τους Οθωμανούς Κωνσταντινούπολη με τα σχέδια για τη δημιουργία μιας μυθικής βιβλιοθήκης, που δε θα την αγγίζει η φθορά του χρόνου. Ένα αγόρι αποφασίζει να γίνει συγγραφέας, όταν ανακαλύπτει πως οι ιστορίες του τραβούν το ενδιαφέρον του όμορφου πλουσιοκόριτσου που του έχει κλέψει την καρδιά. Ένας παράξενος άντρας δελεάζει τον Θερβάντες να γράψει ένα μοναδικό βιβλίο, κι εκείνος νιώθει πως με κάθε του σελίδα θα παρατείνει τη ζωή της αγαπημένης του. Και ο λαμπρός Καταλανός αρχιτέκτονας Αντόνι Γκαουντί δέχεται απρόθυμα να επισκεφθεί τη Νέα Υόρκη, ένα ταξίδι που θα καθορίσει τη μοίρα ενός ανολοκλήρωτου αριστουργήματος.
Να μάθω να μιλώ με τα φυτά, Μάρτα Οριόλς
Η Πάουλα Σιντ είναι μια νεογνολόγος σαράντα δύο ετών που ζει μια τακτοποιημένη καθημερινότητα. Παθιασμένη με τη δουλειά της αλλά βυθισμένη στη ρουτίνα μιας φθίνουσας συναισθηματικής σχέσης, χάνει εντελώς απρόσμενα τον σύντροφό της, τον Μάουρο, σε τροχαίο δυστύχημα. Το μοιραίο συνέβη λίγες μόλις ώρες έπειτα από ένα σημαδιακό γεύμα στο οποίο εκείνος την είχε προσκαλέσει για να της ανακοινώσει ότι, ύστερα από δεκαπέντε χρόνια συμβίωσης, θα έφευγε από το σπίτι επειδή υπήρχε κάποια άλλη γυναίκα στη ζωή του. Σαν να μην έφτανε ο σπαραγμός εξαιτίας του αιφνίδιου θανάτου, η Πάουλα πρέπει να αντιμετωπίσει και τη θλιβερή συνθήκη της εγκατάλειψης. Η πρωταγωνίστρια του βιβλίου καλείται, εκ των πραγμάτων, να βιώσει κάτι φοβερά περίπλοκο, όχι μόνο το πένθος, αλλά και την οργή της για τον χωρισμό.
Ο πίνακας της Φλάνδρας, Αρτρούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε
Στα τέλη του δέκατου πέμπτου αιώνα, ένας γέρος Φλαμανδός δάσκαλος κρύβει περίτεχνα μέσα σ’ έναν απ’ τους πίνακές του, με τη μορφή μιας σκακιστικής παρτίδας, το κλειδί ενός μυστικού που θα μπορούσε ν’ αλλάξει την ιστορία της Ευρώπης. Πέντε αιώνες αργότερα, μια νεαρή συντηρήτρια έργων τέχνης, ένας γνωστός αντικέρ κι ένας εκκεντρικός σκακιστής ενώνουν τις δυνάμεις τους αποφασισμένοι να λύσουν αυτό το αίνιγμα. Έτσι, μπλέκονται σε μια συναρπαστική περιπέτεια, όπου όλα καθορίζονται από συνεχόμενες σκακιστικές κινήσεις οι οποίες ανοίγουν μία μία τις πόρτες ενός μυστηρίου που δε θ’ αφήσει ανεπηρέαστο κανένα από τους πρωταγωνιστές του.
Σπασμένος καθρέφτης, Μέρσε Ροδορέδα
Από τα τέλη του 19ου αιώνα ως τη δικτατορία του Φράνκο και τον Εμφύλιο Πόλεμο που σημάδεψε την Ισπανία, σε τούτο το αριστούργημα της σύγχρονης καταλανικής λογοτεχνίας παρακολουθούμε τρεις γενιές μιας αριστοκρατικής οικογένειας, την ακμή και την παρακμή της. Η Τερέζα Γκοντάι, κόρη μιας ιχθυοπώλισσας, σημαδεμένη από ένα λάθος της νιότης, δέχεται να γίνει σύζυγος του γηραιού κυρίου Ροβίρα, ενός τραπεζίτη ερωτευμένου με την ομορφιά της. Έτσι αρχίζει η κοινωνική της ανέλιξη. Σύντομα όμως η ίδια μένει χήρα. Ώσπου κάποια στιγμή ένας εύπορος διπλωμάτης, ο Σαλβαδόρ Βαλντάουρα, τη συναντά και γοητεύεται κι αυτός από τα βελούδινα μάτια της και το μεταδοτικό της γέλιο. Παντρεύονται και μετακομίζουν σε μια εντυπωσιακή, τεραστίων διαστάσεων έπαυλη στα περίχωρα της Βαρκελώνης. Στο σπίτι αυτό, λοιπόν, οι ζωές πολλών ανθρώπων θα ανθίσουν και θα μαραθούν όπως τα λουλούδια, από φοβερά γεγονότα και συντριπτικά συναισθήματα.
Γράμμα από την άκρη του κόσμου, J. M. Fajardo
«Έτσι, το επόμενο πρωί συνεχίσαμε κι εμείς την πορεία μας στον ποταμό Γιάκι, παλεύοντας με το αγριεμένο ρεύμα, μουσκίδι από τη βροχή και φοβισμένοι από τις βλέψεις των ινδιάνων. Κάθε χτύπημα του κουπιού στο νερό ήταν κι ένα χτύπημα στη θύρα της μοίρας μας. Όμως τώρα, βαδίζοντας μέσα στη ζούγκλα, ανοίγοντας το δρόμο μπροστά μας με μπαλτάδες και σπαθιά, κουβαλάμε μαζί μας δεμένους με καραβόσκοινο, σαν σαλάμια, μια κοπέλα και δυο νεαρούς ινδιάνους, οι οποίοι είναι η ασφάλεια και το κρίμα μας».
Όταν ο Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική, άφησε πίσω του 39 άνδρες για να χτίσουν έναν καταυλισμό. Ο Ντομίνγκο Πέρεθ γράφει ένα γράμμα στον αδελφό του περιγράφοντας το χειρότερο πάθος των εποίκων: τον «πυρετό του χρυσού» που σπέρνει τη διχόνοια και το θάνατο.
Ο Λαζαρίλιος ντε Τόρμες, Ανώνυμου
Η ζωή του Λαθαρίγιο ντε Τόρμες και η τύχη και οι αντιξοότητες του (γνωστό ως Lazarillo de Tormes ) είναι ένα ισπανικό μυθιστόρημα ανωνύμου, γραμμένο στο πρώτο πρόσωπο και σε επιστολικό στιλ , του οποίου οι παλαιότερες γνωστές εκδόσεις χρονολογούνται από 1554.
Σε αυτό παρουσιάζεται η ζωή ενός παιδιού του 16ου αιώνα, του Λάθαρο ντε Τόρμες, από τη γέννησή του και την άθλια παιδική του ηλικία μέχρι τον γάμο του, όταν πια φτάνει στην ενηλικίωση.
Το μυθιστόρημα θεωρείται ο πρόδρομος του μυθιστορήματος πικαρέσκο λόγω στοιχείων όπως ο ρεαλισμός, η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, η ηθικοποιητική και απαισιόδοξη ιδεολογία.
Από τη Χιλή
Η ιστορία του γάτου που έμαθε έναν γλάρο να πετάει, Luis Sepulveda
Μια γλαροπούλα πέφτει θύμα της θαλάσσιας ρύπανσης. Πριν ξεψυχήσει, εμπιστεύεται το αβγό της στον καλό γάτο Ζορμπά και του ζητά το λόγο του, ότι θα κλωσήσει το αβγό, δεν θα φάει το γλαρόπουλο, και θα του μάθει να πετά. Ο Ζορμπάς τον δίνει. Μα είναι ποτέ δυνατόν ένας γάτος να μάθει σ’ ένα γλάρο να πετάει; Το πιο τρυφερό κι ευαίσθητο βιβλίο του Σεπούλβεδα, για μικρούς και μεγάλους.
Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης, Luis Sepulveda
Το πολυδιαβασμένο και πολυβραβευμένο οικολογικό μυθιστόρημα του Λουίς Σεπουλβέδα για τον Αμαζόνιο, τους Ινδιάνους και την καταστροφή της παρθένας φύσης. Μια ομάδα λευκών ρίχνεται στο κυνήγι ενός άγριου αιλουροειδούς. Η συνάντηση των ανθρώπων με το ζώο αποτελεί μια από τις πλέον φορτισμένες σελίδες της σύγχρονης λογοτεχνίας.
Βιολέτα, Ιζαμπέλ Αλιέντε
Η Βιολέτα ήρθε στον κόσμο εν μέσω μιας καταιγίδας το 1920. Ήταν η πρώτη κόρη μιας οικογένειας που είχε ήδη πέντε ζωηρά αγόρια. Από την αρχή, η ζωή της σημαδεύτηκε από ξεχωριστά γεγονότα: οι αναταράξεις του Μεγάλου Πολέμου ήταν ακόμη αισθητές, όταν η ισπανική γρίπη έφτασε στις ακτές της Λατινικής Αμερικής, όπου ήταν η πατρίδα της, σχεδόν ταυτόχρονα με τη γέννησή της.
Σε ένα γράμμα που η Βιολέτα γράφει στο πιο αγαπημένο της πρόσωπο ξεδιπλώνει την ιστορία της ζωής της, που καλύπτει εκατό χρόνια με αβάσταχτους καημούς και παθιασμένους έρωτες, πλούτη και φτώχεια, τρομερές απώλειες και μεγάλες χαρές. Η διαδρομή της ξετυλίχτηκε παράλληλα με τις ιστορικές εξελίξεις ενός ολόκληρου αιώνα και διαμορφώθηκε από τον αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών, την άνοδο και την πτώση τυράννων και, εντέλει, όχι από μία αλλά από δύο πανδημίες.
Ζορρό, η αρχή του θρύλου, Ιζαμπέλ Αλιέντε
«Αυτή είναι η ιστορία του Ντιέγο ντε λα Βέγα και του πως έγινε ο θρυλικός Ζορρό. Μπορώ επιτέλους ν’ αποκαλύψω την ταυτότητά του, που τόσα χρόνια την κρατούσαμε μυστική . . .»
Καλιφόρνια, 1790: αρχίζει μια περιπέτεια σε μια ταραγμένη και συναρπαστική εποχή, με πρωταγωνιστές κάποιους αδερφικούς φίλους με αδάμαστο πνεύμα κι έναν άντρα με ρομαντική κι άστατη καρδιά. Έφτασε η ώρα ν’ αποκαλυφθεί ο Ζορρό.
Στη Βιβλιοθήκη μπορείτε να βρείτε ακόμη τα βιβλία της Αλλιέντε:
- Το σπίτι των πνευμάτων
- Εύα Λούνα
- Κόρη της Μοίρας
- Το επουράνιο σχέδιο
- Πάουλα
- Ιστορίες της Εύας Λούνα
Από την Αργεντινή
Να σου πω μια ιστορία, Χορχέ Μπουκάι
Ο Ντεμιάν είναι ένας ανήσυχος νεαρός φοιτητής που προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του. Οι αναζητήσεις του τον κατευθύνουν στον «Χοντρό», έναν πολύ ιδιόρρυθμο ψυχαναλυτή που τον βοηθά να αντιμετωπίσει τη ζωή και να βρει απαντήσεις στα ερωτήματά του με έναν τρόπο πολύ πρωτότυπο: σε κάθε συνάντηση, του διηγείται από μία ιστορία, κλασική ή μοντέρνα, «ανατολίτικη» ή «δυτικότροπη», που πηγάζει από τη λαϊκή προφορική παράδοση ή απευθείας από τη φαντασία του «Χοντρού». Οι ιστορίες αρχίζουν να λειτουργούν ως παραβολές, και ο Ντεμιάν κατασιγάζει τις αγωνίες και τις ανασφάλειές του, ωριμάζοντας μάλλον, παρά βρίσκοντας «έτοιμες λύσεις» και «συνταγές ευτυχίας»…
Οκτάεδρο, Χούλιο Κορτάσαρ
Ο λαβύρινθος του παρισινού μετρό και μια ερωτική συνάντηση που υποβάλλεται στη δοκιμασία ενός ψυχωτικού καταναγκασμού, δυο μικρά χέρια που γραπώνονται παρά τη θέληση του κατόχου τους, ένα ζευγάρι που το δένει μόνον η ρουτίνα σε μια νύχτα του καλοκαιριού κι ένα άλογο που μανιασμένο προσπαθεί να μπει στο σπίτι προκαλώντας ανείπωτο τρόμο.
Αυτά είναι μερικά απ’ τα οχτώ διηγήματα που αν και τόσο διαφορετικά σε γλωσσικούς χειρισμούς και θεματογραφία δένουν στο τέλος κολλημένα από κάποιον αόρατο μαγνήτη σε μια συμπαγή σύνθεση. Ξεκινώντας από απλά, χυδαία σχεδόν γεγονότα, ο Κορτάσαρ, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους πεζογράφους, ανοίγει τις πύλες του φανταστικού για να συναντήσουμε τον τρόμο, την ψύχωση, τις γλυκύτητες και τα μαρτύρια της μνήμης, τις πιο παράλογες προσδοκίες.
Παγκόσμια ιστορία της ατιμίας, Χ. Λ. Μπόρχες
Οι ιστορίες της συλλογής, χαρακτηρίστηκαν ως αντιπροσωπευτικές του μαγικού ρεαλισμού, όρος ο οποίος ξεκίνησε ως λογοτεχνικό είδος μέσω αυτού του βιβλίου. Όλες οι ιστορίες (εκτός από το Άνδρας σε ρόδινο στέκι) αποτελούν μυθιστορηματικές περιγραφές πραγματικών εγκληματιών. Οι πηγές για το κάθε διήγημα παρατίθενται στο τέλος κάθε διηγήματος, και εντός των διηγημάτων ο Μπόρχες έχει αλλάξει κάποιες από τις λεπτομέρειες σε σχέση με τις ημερομηνίες και τα ονόματα έτσι ώστε τα διηγήματα να μην λογιστούν ως ιστορικά.
Από την Κολομβία
Ανεμοσκορπίσματα, Gαbriel Garcia Marquez
…Όταν φτάσαμε στο Μακόντο, μετά τον πόλεμο, κι εκτιμήσαμε την ποιότητα του εδάφους του, γνωρίζαμε πως οι τυχάρπαστοι κάποτε θα έρχονταν, αλλά δεν είχαμε υπολογίσει την ορμητικότητά τους. Έτσι, όταν νιώσαμε να ‘ρχεται η χιονοστιβάδα, το μόνο που μπορέσαμε να κάνουμε ήταν να βάλουμε το πιάτο με το μαχαιροπίρουνο πίσω απ’ την πόρτα και να καθίσουμε υπομονετικά να περιμένουμε να ‘ρθουν να μας γνωρίσουν οι νιοφερμένοι. Τότε σφύριξε το τρένο για πρώτη φορά…
Χρονικόν ενός προαναγγελθέντος θανάτου, Gabriel Garcia Marquez
Την ημέρα που θα τον σκότωναν, ο Σαντιάγο Νασάρ σηκώθηκε στις πεντέμισι το πρωί για να περιμένει το βαπόρι που θα έφερνε τον επίσκοπο.
Έτσι αρχίζει το Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, το πιο «ρεαλιστικό» απ’ όλα τα μυθιστορήματα του Μάρκες, καθώς βασίζεται σ’ ένα αληθινό γεγονός που συνέβη στην Κολομβία.
Εκατό χρόνια μοναξιάς, Gabriel Garcia Marquez
Το «Εκατό Χρόνια Μοναξιά» αποτελεί θεματικά μια ενότητα με τρία άλλα προηγούμενα μυθιστορήματα του συγγραφέα και με δύο από τις συλλογές διηγημάτων. Είναι το βασικό σκηνικό όπου εμφανίζονται, ολοκληρώνονται ή συμπληρώνονται οι ιστορίες και οι ήρωες. Εδώ ολοκληρώνεται το δράμα του Συνταγματάρχη που δεν έχει κανέναν να του γράψει και τον συναντούμε, νεαρό ακόμα, να παραδίδει την περιουσία του επαναστατικού στρατού και να παίρνει την απόδειξη από το χέρι του ίδιου του συνταγματάρχη Αουρελιάνο Μπουενδία. Μαθαίνουμε το τέλος της ιστορίας από τα Ανεμοσκορπίσματα και βλέπουμε τους ήρωες της Κακιάς Ώρας να ξαναζούν στο πρόσωπο του Χοσέ Αρκάδιο Μπουενδία. Συναντούμε περαστικιά την Αθώα Ερέντιρα και την άσπλαχνη γιαγιά της και γνωρίζουμε τη μοναξιά της εξουσίας, τη μοναξιά του μίσους και του πολέμου και πως οι λαοί που καταδικάστηκαν «σε εκατό χρόνια μοναξιά δεν είχαν δεύτερη ευκαιρία πάνω στη γη». Ο ίδιος ο συγγραφέας στο λόγο που έβγαλε στην απονομή του βραβείου Νόμπελ μίλησε για τη μοναξιά της Λατινικής Αμερικής και ζήτησε από τ’ ανεπτυγμένα κράτη να δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία σ’ αυτούς τους λαούς, ιδιαίτερα στις μέρες μας που αγωνίζονται για την πολιτική τους αυτονομία.
Μάτια γαλάζιου σκύλου, Gabriel Garcia Marquez
Αυτή η συλλογή περιέχει 11 από τα πιο πλούσια και αντιπροσωπευτικά διηγήματα του Μάρκες.
Η απίστευτη και θλιβερή ιστορία της αθώας Ερέντιρα και της άσπλαχνης γιαγιάς της, Gabriel Garcia Marquez
Η εξιστόρηση αρχίζει in medias res, στη σκηνή του μπάνιου, και συνεχίζεται με τη μύηση του κοριτσιού στην πορνεία. Τον έρωτα της Ερέντιρα με τον ξανθό έφηβο Ουλίσε (που επίσης έχει μάτια «θαλασσινά»), όπως και κάθε διάδραση των προσώπων, καταδυναστεύουν «φωνές από ναυάγιο» («voces de naufragio») και ο άνεμος του Νότου. Με έναν ιδιότυπο αμοραλισμό, που παίρνει κοινωνικές προεκτάσεις, ο έρωτας, το σεξ, η βία, ο θάνατος και η θρησκεία, αναμειγνύονται σε ένα χαρμάνι που οδηγεί απαρεγκλίτως στο παράδοξο της ανθρώπινης κατάστασης. (Ν. Ξένιος)
Σας περιμένουμε!
Περισσότερα
Αναγνωστικές διαδρομές στην Ιταλία!
Εκπαιδευτικοί του σχολείου μας διάβασαν βιβλία Ιταλών συγγραφέων που βρήκαν στη Βιβλιοθήκη μας και αλλού, τα συζήτησαν μεταξύ τους ένα ωραίο βραδάκι στο κέντρο της πόλης αλλά και στην αυλή του σχολείου, και απόλαυσαν τόσο την ανάγνωση όσο και την κουβέντα. Το επόμενο νοερό ταξίδι θα είναι σε μια άλλη χώρα ή χώρες και θα ήταν συναρπαστικό αν στην αναγνωστική αυτή περιπέτεια έχουμε μαζί μας και μαθητές και μαθήτριες με ανοιχτή ψυχή και φρέσκο βλέμμα.
Μέχρι τότε … μερικές προτάσεις:
Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα,
Antonio Tabucchi
Εκδόσεις Άγρα, σελίδες 224
Στην Πορτογαλία με την αποπνικτική θαλασσινή αύρα, το γαλάζιο φως που καίει τα μάτια, τη μεθυστική ζέστη.
Στην Πορτογαλία που πονά στο άκουσμα του ονόματος Σαλαζάρ.
Ο κύριος Περέιρα ασφυκτιά από τα κιλά του, τη ζέστη, τη στερημένη ζωή του, τα χαμένα νιάτα του… Το κείμενο δυσκολεύεται να ανασάνει…
Βουλιάζει ο ίδιος; Η ζωή του; Κι ο θάνατος θα είναι λύση; Αναρωτιέται ο κύριος Περέιρα. Το διαζύγιο με το παρελθόν θα έχει το πρόσωπο δύο νέων που θα ωθήσει βίαια τον κύριο Περέιρα στο παρόν!
«Έργα, όχι λόγια», «Facta non dicta!”
Aνατολή Σεβαστιάδου
Αρμινούτα
Pietrantonio di Donatella
Εκδόσεις Ίκαρος, σελίδες 216
Να σας συστήσω την Αρμινούτα, «το κορίτσι που το γύρισαν πίσω».
Ποιοι; Οι θετοί, πλούσιοι γονείς της.
Σε ποιους; Στη βιολογική, φτωχή οικογένειά της.
Γιατί; Δεν γνωρίζει.
Ένα 13χρονο κορίτσι, στην Ιταλία της δεκαετίας του ’70, αναγκάζεται να ζήσει με τα άγνωστα μέλη της άγνωστης έως τώρα βιολογικής οικογένειάς της, να μεγαλώσει απότομα. Σ’ έναν κόσμο δυσπρόσιτο για κείνη, με έντονο το αίσθημα της αναίτιας απόρριψης, σ’ ένα ταξίδι αναζήτησης του εαυτού, συναντά εκδοχές της αγάπης, όχι όμως όσες έχει ανάγκη ένα παιδί. Οι ενήλικοι ρυθμίζουν τη ζωή της σαν να είναι απούσα. Αντάλλαγμα κανένα: μια εξήγηση, λίγη κατανόηση, μια αγκαλιά… Και η Αρμινούτα προχωρά, ευτυχώς όχι εντελώς μόνη, μ’ ένα χέρι σταθερά πρόθυμο να κρατά το δικό της.
Η γωνία θέασης των γεγονότων είναι μία, η δική της. Τις άλλες τις αποφασίζουμε εμείς που το διαβάζουμε. Να το διαβάσουμε.
Καίτη Γκαγκανιάρη
Το εκκρεμές του Φουκώ,
Umberto Eco
Εκδόσεις Ψυχογιός, σελ. 918
Το εκκρεμές του Φουκώ αποτελεί τη φανταστική ναυαρχίδα των θεωριών της παγκόσμιας συνωμοσιολογίας. Ένα μυθιστόρημα με ιστορικές αναφορές που αναθεωρεί πολλές παγκόσμιες ιστορικές «αλήθειες» υπό το πρίσμα ενός υποθετικού «Σχεδίου», καθώς κινείται μέσα στο κόσμο του αποκρυφισμού από το χαμένο τάγμα των Ναϊτών ιπποτών μέχρι τη πρόσφατη σχετικά ιστορία.
Όλες οι μυστικές οργανώσεις που διεκδικούν μέσα από συνωμοσίες τη κυριαρχία του κόσμου συγκεντρώνονται γύρω από το υποθετικό αυτό «Σχέδιο» που τρεις άνθρωποι εκπονούν στα πλαίσια ενός παιχνιδιού που αποδεικνύεται μοιραίο και για τους τρεις. Ένα μυστικό κρυμμένο μέσα στους αιώνες περιμένει να αποκαλυφθεί με τη βοήθεια ενός χάρτη και του εκκρεμούς του Φουκώ στο Μουσείο Τεχνών και Επιτηδευμάτων στο Παρίσι. Η βασική υπόθεση του μυθιστορήματος έγκειται στο γεγονός ότι μια στοιχειοθετημένη φανταστική συνωμοσία αποδεικνύεται αρκετά ελκυστική ώστε να γίνει πιστευτή και να πραγματωθεί από τις μυστικές ομάδες που διαχρονικά επιζητούν τη κυριαρχία του κόσμου.
Ένα παζλ ιστορικών γεγονότων και φανταστικών προεκτάσεών τους που κάνει τον ίδιο τον αναγνώστη να αναρωτιέται αν όντως το φανταστικό αυτό «Σχέδιο» είναι μια καμουφλαρισμένη αποκάλυψη του συγγραφέα για τον τρόπο που πραγματικά λειτούργησαν και λειτουργούν οι διάφορες μυστικιστικές οργανώσεις της παγκόσμιας ιστορίας. Ένα αριστούργημα του Ουμπέρτο Έκο που αποτέλεσε τη μαγιά για πολλούς μεταγενέστερους συγγραφείς του είδους και κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι τις τελευταίες του σειρές…
Ηρακλής Μαργαρίτης
Ο Θεός μας έπλασε τζάμπα,
Επιμέλεια Μαρτσέλο Ντ΄ Όρτα
Εκδόσεις Γνώση, σελ. 120
Σε αυτό το διαφορετικό » Ευαγγέλιο» πρωταγωνιστούν μαθητές δημοτικού της ιταλικής Νάπολης. Τα παιδιά στις εργασίες τους καθρεφτίζουν χωρίς να το θέλουν και χωρίς να το ξέρουν (και αυτό είναι το ωραίο!) αντιλήψεις και συνήθειες της Νάπολης σχετικά με θεολογικά και κοινωνικά ζητήματα (μαφία, δικαιοσύνη, ναρκωτικά, χριστιανικές γιορτές κλπ.).
Η ξεκαρδιστική οπτική γωνία των παιδιών, με ανελέητη, με αφοπλιστική ειλικρίνεια και αυθορμητισμό, θίγει τα κακώς κείμενα και τον πουριτανισμό της παπικής εκκλησίας. Μέσα από τα παιδικά στόματα λέγονται αλήθειες που δύσκολα παραδέχονται οι μεγάλοι, πόσο μάλλον η καθολική εκκλησία… Σε όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης το συνένοχο μειδίαμα διαδέχεται το σπαρταριστό γέλιο και προετοιμάζει το έδαφος για προβληματισμό καλύτερα από οποιοδήποτε επίσημο κείμενο ενήλικα!
Κατερίνα Τσιρωνά
Η υπέροχη φίλη μου
Elena Ferrante
Εκδόσεις Πατάκη, σελίδες 440
Όποιος διαβάσει το μυθιστόρημα της Έλενα Φερράντε καταλαβαίνει γιατί χαρακτηρίστηκε αριστούργημα. Μαγεύει, συναρπάζει και παρασύρει τον αναγνώστη στο ταξίδι της ζωής των δύο ηρωίδων που προσπαθούν να γνωρίσουν τον εαυτό τους και κυρίως να ξεφύγουν από το άθλιο περιβάλλον στο οποίο ζούσαν, η καθεμία με τον τρόπο της αλλά παράλληλα δεμένες με μια ιδιαίτερη φιλία.
Μέσα από την ζωή των ηρωίδων αναδεικνύονται πολλά θέματα, κοινωνικά, πολιτικά, ιδεολογικά αλλά κυρίως φαίνεται ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται και αντιμετωπίζει την ζωή. Διαβάστε το!
Ματούλα Αντωνοπούλου
Όπου σε πάει η καρδιά
Σουζάννα Ταμάρο
Εκδόσεις Ωκεανίδα, σελίδες 200
Το βιβλίο «Όπου σε πάει η καρδιά» της Σουζάννα Ταμάρο είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας και ενδοσκόπησης, ένα ταξίδι στα μύχια βάθη της ψυχής μας και του εαυτού μας, για να αντιμετωπίσουμε τους εχθρούς που φωλιάζουν μέσα μας.
Αναφέρεται στην ιστορία μιας ηλικιωμένης γυναίκας που, ξέροντας πως δεν έχει πια πολύ καιρό ζωής, αποφασίζει να γράψει μια επιστολή σε μορφή ημερολογίου στη νεαρή εγγονή της που βρίσκεται μακριά. Αποφασίζει να αποκαλύψει όσα ανομολόγητα κρύβει η ανθρώπινη ψυχή και εξομολογείται τα παιδικά της χρόνια, τον μεγάλο έρωτά της που ήταν έξω τα συμβατικά όρια του γάμου και της συντηρητικής κοινωνίας όπου ζούσε, τον χαμό της μονάκριβης κόρης της που πέθανε σε τροχαίο τσακίζοντας το αυτοκίνητό της την ίδια μέρα που της είχε αποκαλύψει η μητέρα της ότι ο πατέρας που, κατά τη γνώμη της, της είχε προκαλέσει τόσες συμφορές, δεν ήταν ο πραγματικός της πατέρας.
Μέσα στη μοναξιά του σπιτιού της η ηρωίδα συνειδητοποιεί πως τα χρόνια της ασυνεννοησίας που χαρακτήριζαν τη σχέση της με την εγγονή της έχουν παρέλθει. Αρνείται να πάει σε ίδρυμα περίθαλψης ηλικιωμένων, αλλά δεν ζητά και βοήθεια από την εγγονή της, που τη μεγάλωσε μόνη της και ζει μακριά. Φοβάται ότι έτσι θα περιορίσει τη ζωή σε ένα αδιέξοδο και ότι σιγά-σιγά η αφοσίωση και η αγάπη θα μεταμορφωνόταν σε λύσσα, σε μίσος, αφού θα είχε σπαταλήσει τα νιάτα της για αυτήν.
Συνειδητοποιεί, όμως, πως αν πεθάνει χωρίς να την ενημερώσει, θα είναι πολύ σκληρό αυτό για την εγγονή της. Κυρίως για όσα δεν ειπώθηκαν. Έτσι αποφάσισε να γράψει την επιστολή αυτή, καθώς συνειδητοποιεί πως και η παιδική και η γεροντική ηλικία μοιάζουν, αφού είμαστε άοπλοι και στις δύο περιπτώσεις. Αναρωτιέται για το τέλος των σφαλμάτων, για τη δύναμη της μοίρας ή για το αν η μοίρα είναι το αποτέλεσμα περασμένων πράξεων με τις οποίες εμείς οι ίδιοι πλάθουμε το πεπρωμένο μας. Αντιλαμβάνεται πως επειδή η ίδια μεγάλωσε σε ένα συντηρητικό, σκληρό περιβάλλον, εγκλωβίστηκε στα κοινωνικά στερεότυπα και οδηγήθηκε σε ένα αίσθημα μοναξιά και απόλυτου κενού. Έτσι, από φόβο μήπως κάνει λάθος οδηγήθηκε στην απραξία και την παθητικότητα, και έβλεπε τη ζωή, όπως τη ζωή της μητέρας της και της γιαγιάς της «σαν πυροτεχνήματα που σκάζουν επί τόπου, αντί να ανέβουν ψηλά».
Πίσω από τη μάσκα της ελευθερίας κρυβόταν συχνά η αδιαφορία και η επιθυμία να μην μπλέξει, και έτσι δεν αντιμετώπισε δυναμικά τα αδιέξοδα στα οποία βρισκόταν η κόρη της. Δεν αγάπησε τον εαυτό της και στην προσπάθειά της να ξεφύγει από τα επιβαλλόμενα πρότυπα της δικής της οικογένειας, όταν έγινε μητέρα, άφησε ελεύθερη την κόρη της να επιλέγει, ήθελε να νιώθει ότι ενέκρινε όλες της τις πράξεις, αλλά της έλειπε η ταυτότητα. Δεν εκτίμησε τον εαυτό της. Δεν βρήκε ποτέ το θάρρος να εναντιωθεί και να επέμβει, όταν έβλεπε ότι η κόρη της έκανε επικίνδυνα πράγματα, φοβόταν την ανοιχτή σύγκρουση.
Έτσι μας προτρέπει να αντιληφθούμε πως η πρώτη ιδιότητα της αγάπης είναι η δύναμη, αλλά για να είμαστε δυνατοί, πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας, να τον γνωρίζουμε σε βάθος και να ξέρουμε τα πάντα για αυτόν, ακόμη και τα πιο απόκρυφα που μας είναι δύσκολο να παραδεχτούμε!
Βίκυ Χουχούλη
Σικελικοί διάλογοι
Έλιο Βιτορίνι
Εκδόσεις Οδυσσέας, σελίδες 246
Η σκιά του φασιστικού καθεστώτος, το 1938, βρίσκει τον ήρωα του μυθιστορήματος στο Μιλάνο ολότελα απελπισμένο σε σημείο αδιαφορίας για το καθετί:
«Και το τρομερό: η αδιαφορία στην απουσία κάθε ελπίδας. Να πιστεύω χαμένο το ανθρώπινο γένος και να μη με καίει να κάνω κάτι για γ’ αντιδράσω σα να ‘θελα να χαθώ κι εγώ μαζί του».
Με την ίδια αδιαφορία, αλλά ενδόμυχα με μια περιέργεια παίρνει το δρόμο της επιστροφής στην πατρίδα του, τη Σικελία, και «σχεδόν τυχαία» βρίσκεται στο σπίτι της μητέρας του που πρόσφατα εγκαταλείφθηκε από τον πατέρα του. Ο ήρωας στη διάρκεια του ταξιδιού του και στη σύντομη παραμονή του στη Σικελία, ανιχνεύει μέσα από τις μνήμες του -βιωμένες και αναγνωστικές- την παιδική του ηλικία:
«Εκεί είχα διαβάσει τις Χίλιες και μια νύχτες και τόσα άλλα βιβλία, ιστορίες για τα περασμένα, ταξίδια του παλιού καιρού, στα επτά, οκτώ και εννιά μου χρόνια. Και η Σικελία εκεί ήταν και τούτο: Χίλιες και μια νύχτες και χώρες παλιές, δέντρα, σπίτια, άνθρωποι από τα παλιά εκείνα χρόνια που ξεπρόβαλλαν μέσα απ΄ τα βιβλία. Ύστερα όντας άντρας πια τα ξέχασα, όμως όλο τούτο υπήρχε μέσα μου και μπορούσα να αναθυμιέμαι, να ξαναβρίσκω. Ευτυχισμένος εκείνος που έχει να ξαναβρίσκει!»
Μέσα από τις συναντήσεις του με ανθρώπους οικείους αλλά και πολλούς ξένους ξαναθυμάται και επαναξιολογεί τις σχέσεις του και τον εαυτό του, ενώ αναμετράται με αξίες και ιδανικά:
«Ο κόσμος είναι μεγάλος κι είναι και όμορφος, μα πολύ τον έχουν προσβάλει. Όλοι υποφέρουν, καθένας για τον εαυτό του, όμως δεν υποφέρουν για τον κόσμο που τον προσβάλλουν και έτσι ο κόσμος συνεχίζει να προσβάλλεται».
Κι αυτό στο οποίο καταλήγει ο ήρωας είναι ότι η Σικελία δεν εγείρεται, δεν επαναστατεί, δεν διεκδικεί, παραμένει αδρανής μέσα στις δικαιολογίες και στις αναβολές. Οι ρίζες του ωστόσο παραμένουν εκεί, ο «άσωτος» αλλά μεγαλοπρεπής πατέρας, και η μάνα του, μάνα-γη, μάνα αγέρωχη και συμπονετική, η μάνα Σικελία.
Αναστασία Απατζίδου
Λίγεια
Έδγαρ Άλαν Πόου, Τζιουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα
Εκδόσεις στιγμή, σελίδες 104
Ένα όνομα. Δύο νουβέλες.
Σκοτεινή και υγρή η πρώτη. Γοτθική και τρομακτική. Ένας αντικατοπτρισμός μιας ζωής εγκλωβισμένης, παγιδευμένης ανάμεσα σε δυο γυναίκες, χαμένης οριστικά και αμετάκλητα μέσα στο όπιο.
Ρομαντική και θαλασσινή η δεύτερη. Ένας ηλικιωμένος καθηγητής κλασικής φιλολογίας οδεύει προς την τελική έξοδο. Ένας νεαρός Δον Ζουάν τον συνοδεύει. Μια ερωτική συνάντηση που σημάδεψε τον πρώτο αφήνεται ως κληροδότημα για τον δεύτερο. Η ομορφιά των σικελικών τοπίων περι-θάλπει τους ήρωες.
Ευαγγελία Μπάρτζου
Δυο σπουδαίοι συγγραφείς και μαζί δυο σπουδαίοι μεταφραστές συναντώνται με μια μυθική μορφή, τη Λίγεια, μια από τις Σειρήνες, κόρη του Αχελώου ποταμού και της Μούσας Τερψιχόρης ή Καλλιόπης.
Σε ένα κλίμα ποιητικό και μεταφυσικό, η Λίγεια του Edgard Alan Poe είναι η ιδανική γυναίκα που συνάντησε ο ήρωας στη νεότητά του. Η περιγραφή της, με πλήθος διακειμενικές αναφορές από την αρχαία κλασική παράδοση και την αρχαία και νεότερη μυθολογία, αποτελεί ένα αριστούργημα που απέδωσε θαυμάσια η μεταφράστρια Τζένη Μαστοράκη. Η ιδανική αυτή Λίγεια χάνεται και στοιχειώνει τον ήρωα, ακόμα κι όταν μια άλλη γυναίκα μπαίνει στη ζωή του, η Rowena, μια μορφή με εξίσου πολλές αναγνωστικές μνήμες στο όνομα και στην παρουσία της.
Η νουβέλα του Poe είναι καταπληκτική στη συμμετρία της, στον ρομαντισμό της, στο σκοτεινό περιεχόμενό της, στο φως των μορφών της, στην περιπέτεια του «μνημονικού της φορτίου», στην ηδονική ποικιλία της λέξης της.
Ο ήρωας του Λαμπεντούζα είναι ένα διανοούμενος καθηγητής Πανεπιστημίου, σκληρός απέναντι στην άγνοια, μοναχικός και δύστροπος. Όπως και ο ήρωας του Βιτορίνι στους Σικελικούς διαλόγους, βρίσκεται το 1938 στη Βόρεια Ιταλία, στο Τορίνο, μακριά από την πατρίδα του, τη Σικελία. Νοσταλγός μιας αριστοκρατίας που έχει πια παρέλθει, απαξιώνει τους σύγχρονους Σικελούς και την παρηκμασμένη -όπως πιστεύει- πατρίδα του, χωρίς να μπορεί να αρνηθεί, όμως, το βάλσαμο της μνήμης της, μέσα από γεύσεις και αρώματα. Αναζητά το αρχαιοελληνικό μεγαλείο της Σικελίας, όχι μέσα από την αναγνωστική καλλιέργεια, αλλά μέσα από το βίωμα, το «ζωώδες ένστικτο». Αναφέρεται στον μοναδικό και αξεπέραστο έρωτα που βίωσε στη νιότη του με τη …Σειρήνα Λίγεια! Τώρα, ηλικιωμένος πια, αναπολεί αυτό το θαλασσινό σμίξιμο και σπεύδει να φανεί μετά από τόσα χρόνια συνεπής στο ραντεβού που έδωσε με τον Έρωτά του.
Όσο για την πλούσια βιβλιοθήκη του;
«Τα βιβλία του μεταφέρθηκαν στο Πανεπιστήμιο· λόγω όμως ελλείψεως κονδυλίων για την κατασκευή ραφιών, σαπίζουν στα υπόγειά του, αργά αλλά σταθερά».
Ευτυχώς ο πλούτος των βιβλίων δεν είναι πάντα έτσι καταδικασμένος!
Αναστασία Απατζίδου
ΠερισσότεραΤι θα λέγατε για ένα ταξίδι στην Ιταλία;
Τι θα λέγατε για ένα ταξίδι στην Ιταλία; Μην ετοιμάζετε βαλίτσες, φτάνει μόνο ένα βιβλίο! Δείτε το οπισθόφυλλο από τα βιβλία που σας προτείνουμε, επιλέξτε ένα, διαβάστε το, κι ελάτε να μιλήσουμε για την αναγνωστική μας εμπειρία! Μαθητές, μαθήτριες και εκπαιδευτικοί, μπορούμε να αποτελέσουμε αυτόκλητες ομάδες αναγνωστών που θα ταξιδέψουμε νοερά στον κόσμο μέσα από την πλούσια συλλογή Παγκόσμιας Λογοτεχνίας της Βιβλιοθήκης μας!
H υπέροχη φίλη μου, Elena Ferrante
«Η Υπέροχη φίλη μου», το πρώτο βιβλίο της «Τετραλογίας της Νάπολης», είναι η ιστορία της Έλενας και της Λίλας, μια ιστορία που ξεκινά τη δεκαετία του ’50 με φόντο μια φτωχογειτονιά της Νάπολης. Η συγγραφέας καταδύεται στην περίπλοκη φύση της φιλίας των δύο κοριτσιών που από έφηβες γίνονται γυναίκες, ακολουθώντας βήμα βήμα την εξέλιξη καθεμιάς ξεχωριστά, τον τρόπο που η μία επηρεάζει την άλλη, τα συναισθήματα που ανά τις δεκαετίες τις βοηθούν να χτίσουν μια ουσιαστική, ακλόνητη σχέση (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου). Το μυθιστόρημα έχει μεταφερθεί με εξαιρετικό τρόπο στην τηλεόραση· η ΕΤ2 προβάλλει τον τρίτο κύκλο της σειράς που αντιστοιχεί στο τρίτο βιβλίο της Τετραλογίας (βλέπε εδώ και εδώ).
Άννα, Niccolò Ammaniti
Σικελία 2020: «η Κόκκινη», ένας θανατηφόρος ιός, έχει χτυπήσει όσους έχουν περάσει το κατώφλι της εφηβείας. Δεν υπάρχει ούτε ένας ενήλικας ζωντανός. Ένα δεκατριάχρονο κορίτσι περιπλανιέται σε καμένους κάμπους, μυστηριώδη δάση, κουφάρια εμπορικών κέντρων και ερημωμένες πόλεις, σε ένα απέραντο ρημαγμένο τοπίο που λυμαίνονται η ίδια η φύση και άγριες συμμορίες. Η Άννα, με οδηγό της το τετράδιο με τις οδηγίες επιβίωσης που της άφησε η μητέρα της, αναζητά τον απαχθέντα αδερφό της και προσπαθεί να γλιτώσει από τον όλεθρο που παραμονεύει σε κάθε της βήμα. Μέρα με τη μέρα ανακαλύπτει πως οι κανόνες του παρελθόντος δεν έχουν πια καμία ισχύ. Τώρα η ίδια είναι αναγκασμένη να φτιάξει μόνη της τους δικούς της κανόνες. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ) Το βιβλίο έχει γυριστεί σε σειρά το 2021 (βλέπε εδώ)
Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα, Antonio Tabucchi
Λισαβόνα, 1938. Η καταπιεστική δικτατορία του Σαλαζάρ, η θύελλα του επερχόμενου ισπανικού εμφυλίου, ο ιταλικός φασισμός στο βάθος. Ο Περέιρα είναι ένας πρώην δημοσιογράφος του αστυνομικού ρεπορτάζ στον οποίο έχουν εμπιστευτεί την πολιτιστική σελίδα μιας μέτριας απογευματινής εφημερίδας, της «Λισμπόα». Ο Περέιρα έχει μια θανατερή αντίληψη της κουλτούρας: αγαπά τα νεκρώσιμα εγκώμια των συγγραφέων που αποβιώνουν, τη λογοτεχνία του παρελθόντος, τις γραμμένες από πριν νεκρολογίες. Στο πρόσωπο του Μοντέιρο Ρόσσι, ενός νεαρού ιταλικής καταγωγής, και της αρραβωνιαστικιάς του Μάρτα, βρίσκει δύο παράξενους όσο και αταίριαστους συνεργάτες. Μια συνεργασία που θα οδηγήσει στην ανατροπή της ζωής του γέρου δημοσιογράφου, σε μια έντονη εσωτερική επίπονη συνειδητοποίηση. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Δύο από δύο, Αντρέα Ντε Κάρλο
Το μυθιστόρημα διασχίζει μια εικοσαετία της ιταλικής ζωής ακολουθώντας τα συναισθήματα δύο φίλων που, μέσα από την συμπληρωματική διαφορετικότητα τους, είναι δύο παραδειγματικές φιγούρες της γενιάς του ’68. Συμμαθητές από το γυμνάσιο κιόλας, μαζί στην πολιτική στράτευση που είναι ικανή να εκμηδενίσει, τουλάχιστον στο επίπεδο της καθημερινότητας κάθε διαφορά κοινωνικής θέσης, θα ζήσουν αργότερα εμπειρίες διαφορετικές και αντίθετες. Ωστόσο, θα συνεχίσουν να βλέπονται από μακριά, να συγκρίνονται μεταξύ τους και να ζηλεύουν ο ένας τον άλλον ψάχνοντας τον εαυτό τους σε κάθε καμπή της ύπαρξης τους. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Κοπέλες μόνες, Τσεζάρε Παβέζε
Η «ντόλτσε βίτα», όπως τη βλέπει και την κρίνει ένα αυτοδημιούργητο κορίτσι. Η Κλέλια βρίσκεται ξανά στο Τουρίνο. Σε μια άθλια γειτονιά του γεννήθηκε πριν από τριάντα τόσα χρόνια και το εγκατέλειψε νεότατη, ακολουθώντας τον πρώτο της εραστή. Νιώθει πια πετυχημένη. Πίσω της αφήνει αγωνίες, τρέλες, έρωτες κι όλα τα χρόνια του τελευταίου πολέμου, μα τώρα είναι στη διεύθυνση ενός μεγάλου μοδιστράδικου της Ρώμης. Ανεξάρτητη, με δυνατή θέληση, ξέρει τι αξίζουν οι άντρες -«ακόμα κι οι καλύτεροι»-, διαλέγει και δε δεσμεύεται. Μπαίνει γρήγορα στον κύκλο της πλούσιας κοινωνίας, που πασχίζει να διασκεδάσει την πλήξη της. Τέσσερις κοπέλες κυριαρχούν σ’ αυτό το περιβάλλον. Οι ερωτικές εμπειρίες τους είναι επιδερμικές, με έντονη τη γεύση της παρακμής. Η ανικανοποίητη δίψα της πιο νέας από τις τέσσερις για έναν κόσμο ιδανικό, με αγνές και τίμιες σχέσεις, θα οδηγήσει σε τραγωδία. Η νουβέλα του Τσέζαρε Παβέζε πρωτοπαρουσιάστηκε στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό το 1969 από τις εκδόσεις Κέδρος στη μετάφραση του Στρατή Τσίρκα. Στις Κοπέλες μόνες βασίστηκε η ταινία του Μικελάντζελο Αντονιόνι Le amiche (βλ. εδώ). (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Όπου σε πάει η καρδιά, Σουζάννα Ταμάρο
Μέσα στη μοναξιά του σπιτιού της, μια ηλικιωμένη γυναίκα, ξέροντας πως δεν της μένει πια πολύς καιρός ζωής, αποφασίζει να γράψει μια επιστολή, μια πολυσέλιδη επιστολή με μορφή ημερολόγιου, στη νεαρή εγγονή της, που βρίσκεται μακριά. Απειθαρχώντας στον άγραφο νόμο της αστικής κοινωνίας, που επιβάλλει να καλύπτονται με πέπλο σιωπής όσα ανομολόγητα κρύβει ή ανθρώπινη ψυχή, η γιαγιά κάνει μια θαρραλέα κίνηση κι ανοίγει διάπλατα την καρδιά της, με κίνδυνο να φανεί σκληρή και ανελέητη, κυρίως απέναντι στον εαυτό της. Τα παιδικά της χρόνια, ο γάμος της, ο μεγάλος της έρωτας, το «αμάρτημά» της, ο χαμός της μονάκριβης κόρης της, ογδόντα ολόκληρα χρόνια ζωής ζωντανεύουν με την πένα της… Αυτή η εξομολόγηση είναι μια πράξη αγάπης, για να διαλύσει ασυνεννοησίες και να βοηθήσει τη μικρή στον δύσβατο δρόμο της ευτυχίας. Δεν υπάρχουν χειρότεροι εχθροί, λέει η γιαγιά στην εγγονή, από αυτούς που φωλιάζουν μέσα μας, κι αξίζει τον κόπο ένα ταξίδι στα βάθη του εαυτού μας… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Λίγεια, Έντγκαρ Άλλαν Πόου, Τζουζέπε Τομάζο ντι Λαμπεντούζα
Δύο νουβέλες στα όρια του μεταφυσικού με επίκεντρο έναν έρωτα, μια γυναίκα με το μυθικό όνομα Λίγεια (όνομα που αποδίδεται σε μία από τις σειρήνες και αναφέρεται στη διαυγή και διαπεραστική φωνή της). Το πρώτο είναι ένα νεανικό δημιούργημα του αμερικανού μαιτρ των διηγημάτων τρόμου, του Έντγκαρ Άλλαν Πόου, με όλα τα πρώιμα στοιχεία των ανησυχιών και της γοητείας του. Στο δεύτερο, ο νεανικός «εξωπραγματικός» έρωτας, σημαδεύει τη ζωή ενός δύστροπου διανοούμενου μαζί με την παρούσα – απούσα Σικελία, πατρίδα του συγγραφέα Τζουζέπε ντι Λαμπεντούζα. Και στις δυο νουβέλες ο έρωτας και ο θάνατος, το αιώνια ρομαντικό ζεύγος, εναλλάσσονται σε έναν αγώνα κυριαρχίας και θριάμβου.
Ο Θεός μας έπλασε τζάμπα, Επιμέλεια Μαρτσέλο Ντ΄ Όρτα
Τα θρυλικά πλέον παιδιά του «Εγώ ελπίζω να τη βολέψω» μεγάλωσαν και πολλά απ’ αυτά, δυστυχώς, σταμάτησαν το σχολείο. Τη θέση τους πήραν άλλα, εξίσου χαρούμενα, ζωηρά και απρόβλεπτα. Ο δάσκαλος Μαρτσέλο Ντ’ Όρτα, που προς το παρόν δε διδάσκει, αλλά η αγάπη του γι’ αυτά παραμένει αμείωτη, αποφάσισε ύστερα από πολλούς δισταγμούς, να τα επαναφέρει στο προσκήνιο. Αυτή τη φορά δεν ασχολούνται με τα προβλήματα της καθημερινότητας, αλλά με τη θρησκεία. Τι σκέφτονται οι γοητευτικοί αυτοί γαβριάδες για τα ιερά (τα πραγματικά ιερά) κείμενα, για τον ουρανό και τα πέριξ του; Ξεσκονίζοντας σχολικά αρχεία, «λεηλατώντας» πρώην συναδέλφους του, με τους οποίους είναι ακόμη φίλος, λέγοντάς τους συχνά τι θέμα να βάλουν, ο Μαρτσέλο Ντ’ Όρτα συνέθεσε αυτό το νέο αριστουργηματικό βιβλίο (. . .). (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
Περισσότερα
Η Βιβλιοθήκη του 3ου Λυκείου Ευόσμου σας περιμένει!
Η Βιβλιοθήκη του σχολείου μας είναι απόλυτα έτοιμη να σας υποδεχθεί.
Εξοπλίστηκε με μία καινούρια βιβλιοθήκη, για να φιλοξενήσει μία πληθώρα νέων βιβλίων. Γιατί πέρα από τις χορηγίες εκδοτικών οίκων και τις προσφορές εκπαιδευτικών αλλά και μαθητών και μαθητριών, είχαμε την τιμή να αποδεχτούμε μια πολύτιμη δωρεά. Στη μνήμη του Ηρακλή Τσιολάκη, διευθυντή του σχολείου μας τα έτη 2007-2011, τα συγγενικά του πρόσωπα χάρισαν τα βιβλία της προσωπικής του συλλογής στο σχολείο και στους ανθρώπους που αγάπησε.
Τα βιβλία της Συλλογής Τσιολάκη είναι 1026! Καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα της επιστήμης που τιμούσε και της λογοτεχνίας που διάβαζε με ζήλο σε όλη του τη ζωή· αναδεικνύουν το πολύπλευρο πνεύμα του, την ακαταπόνητη του θέληση να μάθει, να βιώσει, να σκεφτεί, να νιώσει. Όλα αυτά τα βιβλία βρίσκονται τώρα στα χέρια μας και προσφέρονται για αναγνώσεις προκλητικές και ενδιαφέρουσες.
Η Βιβλιοθήκη μας λοιπόν μεγάλωσε, στολίστηκε και ομόρφαινε και περιμένει παιδιά και εκπαιδευτικούς. Στα διαλείμματα θα σας περιμένουν στη βιβλιοθήκη η κ. Μπάρτζου, η κ. Παλαιοχωρινού και η κ. Απατζίδου, για να ξεφυλλίσετε, να διαβάσετε και να δανειστείτε βιβλία, να κάνετε παζλ, να παίξετε σκάκι, να κουβεντιάσετε.
Σας περιμένουμε!
Μπορείτε να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε τη Συλλογή Τσιολάκη στο σύνολό της και στις επιμέρους κατηγορίες των βιβλίων της εδώ.
Ο ΟΜΙΛΟΣ ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑΣ ΑΝΑΖΗΤΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΤΟΥ 1821 ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΠΟΥΖΟΥ «ΡΑΓΙΑΣ»
Και φέτος θα λειτουργήσει για τρίτη χρονιά στο σχολείο μας Όμιλος Φιλαναγνωσίας, αποσκοπώντας στην καλλιέργεια της σχέσης μας με την ανάγνωση λογοτεχνίας.
Το έργο που θα αναλύσουμε, θα σχολιάσουμε και προπάντων θα απολαύσουμε είναι ο «ΡΑΓΙΑΣ» του Γιάννη Καλπούζου. Πρόκειται για ένα ιστορικό, περιπετειώδες και συγκινητικό μυθιστόρημα που ξεκινάει από το 1816 και καταλήγει στο 1829, παρουσιάζοντας τον εξευτελισμό των ραγιάδων, τον τρόπο ζωής τους, το κλίμα της εποχής των προεπαναστατικών χρόνων αλλά και τις μεγάλες μάχες που οδήγησαν στην απελευθέρωση. Πρωταγωνιστής του έργου είναι ο Αγγελής, που διηγείται την προσωπική του ιστορία στον γραμματικό Ανάργυρο, για να μάθουν οι επόμενοι όσα έγιναν κατά τη διάρκεια της Επανάστασης για την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Ξεκινώντας από την Πάτρα, το μεγαλύτερο κέντρο εμπορίου του Μοριά, πηγαίνοντας στην Καρύταινα, στο Μυστρά, στην Τριπολιτσά, στο Μεσολόγγι και καταλήγοντας στο Ναύπλιο, δίνεται η ευκαιρία στον αναγνώστη να ταξιδεύσει στην Πελοπόννησο και να βιώσει τη φλόγα της Επανάστασης.
Οι συναντήσεις των μελών του Ομίλου Φιλαναγνωσίας θα πραγματοποιούνται τις Παρασκευές μετά το πέρας του διδακτικού ωραρίου στο χώρο της βιβλιοθήκης με συντονίστριες τις φιλολόγους Τριανταφυλλιά Παλαιοχωρινού και Εύη Καρανικολάου.
Μπορείτε να δείτε την πρόσκληση εδώ.
3ο ΓΕΛ Ευόσμου
Παπάγου & Θεοδώρας
Εύοσμος 56224, Θεσσαλονίκη
τηλ.: 2310587691
fax: 2310658618