Μια μοναδική εμπειρία η «πενταήμερη» της Β΄!

Μια μοναδική εμπειρία η «πενταήμερη» της Β΄!

Μετά από δυο χρόνια εγκλεισμού και καραντίνας η Β΄ τάξη του σχολείου μας πραγματοποίησε την πενθήμερη εκδρομή στην Πρέβεζα και στην ευρύτερη περιοχή. Επισκεφτήκαμε μνημεία ιστορικής σημασίας, όπως το αρχαιολογικό μουσείο της Νικόπολης, το νεκρομαντείο στον Αχέροντα ποταμό, το σπίτι του Αλή Πασά στα Γιάννενα, την πόλη του Μεσολογγίου και το ιστορικό γεφύρι της Άρτας. Απολαύσαμε όμως και απίστευτης ομορφιάς φυσικά τοπία. Οι υπέροχοι καταρράκτες στη Λευκάδα μας έκοψαν κυριολεκτικά την ανάσα. Ακολουθήσαμε με καραβάκια το ρεύμα του Αχέροντα και τις σπηλιές των αρχαίων Νυμφών. Ανεβήκαμε τον χιλιοτραγουδισμένο ανήφορο της Πάργας και ταξιδέψαμε μέχρι τη γραφική Ναύπακτο. Και επειδή το ωφέλιμο πρέπει να συνδυάζεται με το τερπνόν, κάναμε αισθητή την παρουσία μας στη νυχτερινή Πρέβεζα με χορό και τραγούδι. Οι συνοδοί καθηγητές και καθηγήτριες Λεβάκου Μαρία, Καρανικολάου Εύη, Σιφνιού Ευγενία, Τσοκανάρας Γιώργος, Λαζαρίδης Θωμάς και Μανωλακάκης Γιώργος ευχαριστούν θερμά τους μαθητές και τις μαθήτριες για τη συνεργασία και την άψογη συμπεριφορά τους. Τα λόγια της μαθήτριας Καραγκιόζη Βένιας εκφράζουν όλους και όλες που συμμετείχαν. Την ευχαριστούμε πολύ για το βίντεο που μας παραχώρησε.

 

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΒΕΝΙΑΣ:

 

Η πενταήμερη –κι ας είναι το σωστό «πενθήμερη» για μας πάντα έτσι λάθος θα λέγεται και σωστά θα βιώνεται– είναι αναμφίβολα η κορώνα των σχολικών μας ετών, η ομορφότερη ανάμνηση που μπορεί να κρατήσει κάποιος. Πέντε μέρες, πέντε χρονομετρημένες ώρες ύπνου στο σύνολο ως παρέα, λες και χρειαζόμασταν μία ώρα ύπνο την ημέρα για να φορτίσουμε και να ανεβοκατεβαίνουμε τα σκαλιά του ξενοδοχείου, να πηδάμε από μπαλκόνι σε μπαλκόνι, να γυρίζουμε την Ελλάδα και να συμμετέχουμε σε όλες αυτές τις μαζώξεις απ’ τις οποίες δε θες ποτέ να λείπεις, μην τυχόν και γίνει κάτι και χάσεις το θέαμα. Σε κανένα μελλοντικό ταξίδι δε θα ζήσεις την εμπειρία να βλέπεις τους καθηγητές σου να μαλακώνουν, να γίνονται από αυστηροί ρόλοι άνθρωποι νορμάλ, κομμάτι της παρέας, δε θα υπάρχει η ίντριγκα και το διασκεδαστικό κουτσομπολιό μεταξύ των συμμαθητών σου, δε θα έχεις ποτέ την ευκαιρία να βγάλεις τόσες πολλές φωτογραφίες με όλο σου το σχολείο, για να τις βλέπεις τα επόμενα χρόνια και να αναρωτιέσαι πώς στο διάολο ήσασταν όλοι έτσι και να γελάς με την καρδιά σου. Αυτές οι πέντε μέρες που κουραστήκαμε σωματικά και ξεκουραστήκαμε ψυχικά είναι και θα είναι πάντα στις καρδιές μας! Μια μέρα πίσω και ήδη μου λείπει να τρώμε όλοι μαζί και να μας θυμούνται όλες οι ταβέρνες, να περπατάμε τα στενάκια σε κάθε πόλη και να βγάζουμε φωτογραφίες, να βουτάμε τα πόδια μας σε κάθε θάλασσα που βλέπουμε και να γκρινιάζουμε που δεν πήραμε μαγιό, να περπατάμε ξυπόλυτοι στα κάστρα ανέμελα, να κάνουμε κοιλιακούς από το γέλιο όσο λέμε ο ένας στον άλλο τις βραδινές ιστορίες του, να κοιμόμαστε αγκαλιά, να χορεύουμε (σαν) μεθυσμένα, να αρκεί ένας να πετάξει έναν στίχο και εμείς μετά να τραγουδάμε όλοι μαζί το τραγούδι μέχρι που η φωνή μας γίνεται έτσι που μπορούμε πλέον να πούμε μόνο Καρρά… Σας ευχαριστώ βαθιά όλους και όλες που κάνατε αυτές τις ημέρες μου αξέχαστες, που ήσασταν κομμάτι αυτής της μοναδικής εμπειρίας. 

 

Σχολιάστε / Απαντήστε