Το Α1 διαβάζει και προτείνει: «Το μαχαίρι που δεν άφηνε το χέρι»

Το Α1 διαβάζει και προτείνει: «Το μαχαίρι που δεν άφηνε το χέρι»

Patrick Ness, To μαχαίρι που δεν άφηνε το χέρι, Κινούμενο χάος (Βιβλίο Ι), Εκδόσεις Πατάκης, σελ. 528

Το μαχαίρι που δεν άφηνε το χέρι είναι το πρώτο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας από την τριλογία  Κινούμενο Χάος που πρωτοδημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2008.

Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι ένα 13χρονο ορφανό αγόρι, ο Τοντ Χούιτ, που τον μεγαλώνουν δύο άντρες, ο Μπεν και Κίλλιαν, και ζει σε μια δυστοπική κωμόπολη που λέγεται Πρέντισταουν, που περιέργως απαρτίζεται από άντρες και καθόλου γυναίκες. Μόνο που σε αυτή την πόλη, όλοι μπορούν να ακούσουν τις σκέψεις του άλλου, τον επικαλούμενο «θόρυβο». Έτσι, τα συναισθήματα των κάτοικων είναι ολοφάνερα.

Όλα εξελίσσονται κανονικά μέχρι που μια μέρα, ο Τοντ, μαζί με τον σκύλο του τον Μάντζι, άκουσαν κάτι κοντά στον βάλτο λίγο πιο πέρα από το σπίτι τους. Μια σιωπή, «κάτι» χωρίς θόρυβο. Μόλις το πληροφορούνται ο Μπεν και ο Κίλλιαν, φυγαδεύουν τον Τοντ, ο οποίος πρέπει να αφήσει τα πάντα πίσω του και να τρέξει όσο πιο μακριά από την Πρέντισταουν μπορούσε. Μόνο με ένα μαχαίρι, λίγα φρούτα, ένα χάρτη και το βιβλίο-ημερολόγιο της μητέρας του που δεν μπορούσε να διαβάσει, ενώ τον κυνηγά ένας ολόκληρος στρατός για να τον φέρει πίσω, και όλα αυτά χωρίς να ξέρει το γιατί. Έτσι, ο Τοντ μαζί με τον Μάντζι και τη Βάιολα (το «κάτι» χωρίς θόρυβο που ανέφερα προ ολίγου) θα αρχίσουν το περιπετειώδες και θανατηφόρο ταξίδι τους προς τους άλλους οικισμούς του Νέου Κόσμου, με σκοπό να ξεφύγουν από τον στρατό και να τους προειδοποιήσουν για αυτόν.

Κατά την γνώμη μου, Το μαχαίρι που δεν άφηνε το χέρι είναι ένα τέλειο μίγμα θρίλερ και επιστημονικής φαντασίας, που σε αφήνει στην άκρη του καθίσματός σου με κάθε γύρισμα της σελίδας. Έχει την τέλεια ποσότητα διαλόγου, όχι πάρα πολύ αλλά αρκετό που σε αφήνει να μάθεις τους χαρακτήρες, καλό ρυθμό και πολύ ωραίο worldbuilding που σου δίνει μία καθαρή και λεπτομερειακή εικόνα ενός τοπίου στο κεφάλι σου. Κάτι άλλο που μου άρεσε ήταν το ότι ο συγγραφέας δεν διστάζει να σκοτώσει σημαντικούς χαρακτήρες, περνώντας το μήνυμα ότι κανένας χαρακτήρας δεν είναι ασφαλής, ούτε καν ο πρωταγωνιστής.

Γενικά, αν κάποιος θέλει να αρχίσει να διαβάζει τέτοιου είδους βιβλία και δεν ξέρει από πού να αρχίσει, το Κινούμενο Χάος, κατά την γνώμη μου, είναι η ιδανική τριλογία για αυτόν.

Μιχάλης Γλάβαρης, Α1

Σχολιάστε / Απαντήστε