Βιωματικά εργαστήρια ΑΡΣΙΣ

Αναρτήθηκε στις 8 Απρ, 2024 σε Blog, Ανακοινώσεις, δρώμενα

Την Παρασκευή 5 Απριλίου ολοκληρώθηκε με επιτυχία ο κύκλος βιωματικών εργαστηρίων της Α΄Λυκείου σε συνεργασία με τους εκπαιδευτές  της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης ΑΡΣΙΣ που πραγματοποιήθηκε για 2^η συνεχή χρονιά. Οι μαθήτριες και οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να αναπτύξουν δεξιότητες, όπως η ενσυναίσθηση, ο σεβασμός στη διαφορετικότητα και η κοινωνική ευαισθησία, μέσα από βιωματικές ασκήσεις με θέμα  τη Μισαλλοδοξία, την Μετανάστευση, τη Βία και την Αναπηρία. Η ανατροφοδότηση μέσα από τη συζήτηση μετά τις ασκήσεις ήταν επίσης πολύ δημιουργική. Ελπίζουμε σε συνεργασία με την ΜΗΚΥΟ ΑΡΣΙΣ και για τρίτη χρονιά!

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Αναρτήθηκε στις 5 Απρ, 2024 σε Blog, Ανακοινώσεις, δρώμενα

Την Τετάρτη 3 Απριλίου 2024 υλοποιήθηκε το 1^ο Μαθητικό Συνέδριο Ιστορίας, με θέμα «Ο Ελληνισμός από την Άλωση της Πόλης έως την ίδρυση του Ελληνικού κράτους», υπό την αιγίδα  της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης, στο Καραπάντσειο Πολιτιστικό Κέντρο Αμπελοκήπων. Το σχολείο μας συμμετείχε σ’  αυτό με μια ομάδα μαθητών της Β΄ τάξης.

Ο μαθητής Βέττας Γεώργιος και οι μαθήτριες Βούλτσιου Αναστασία και Ζαχαρακοπούλου Μαρία επέλεξαν να ασχοληθούν με τους Έλληνες της διασποράς και συγκεκριμένα με την παροικία των Ελλήνων στην Οδησσό.

Η Περίληψη της εργασίας των παιδιών είναι η ακόλουθη:

«Θέμα της εργασίας μας αποτελεί η ζωή των Ελλήνων στην Οδησσό, όπου ίδρυσαν παροικία κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Εξετάζουμε -μέσα από πρωτογενείς και κυρίως δευτερογενείς ιστορικές πηγές- τις συνθήκες και τα κριτήρια μετακίνησής τους στον συγκεκριμένο τόπο καθώς και τη ζωή που οργάνωσαν εκεί: τα επαγγέλματα με τα οποία ασχολήθηκαν, τις εκκλησίες που έχτισαν και αποτέλεσαν πόλο συνεύρεσης και συνοχής, τα σχολεία που ίδρυσαν όπου καλλιεργούνταν ο ελληνικός πολιτισμός και η εθνική συνείδηση, και τη Φιλική Εταιρεία που ιδρύθηκε και λειτουργούσε στην Οδησσό. Στόχοι της εργασίας είναι η σχετική γνωριμία μας με Έλληνες που, ζώντας μακριά από την πατρίδα, οργάνωσαν πρότυπες κοινότητες οι οποίες αναπτύχθηκαν σε όλα τα επίπεδα και συνέβαλαν ποικιλοτρόπως στην απελευθέρωσή της από τον τούρκικο ζυγό, και η πληρέστερη κατανόηση της δράσης της Φιλικής Εταιρείας, που αποτέλεσε  θεμελιώδη παράγοντα της Εθνεγερσίας.»

Στον Γιώργο, την Αναστασία και τη Μαρία αξίζουν θερμότατα συγχαρητήρια για την προθυμία ν’ αναλάβουν την εργασία, για τη συνέπεια στις απαιτήσεις της και για τη σοβαρότητα με την οποία παρουσίασαν το τελικό αποτέλεσμα.

Η υπεύθυνη καθηγήτρια

Γκαγκανιάρη Καίτη

Το Α2 διαβάζει και προτείνει: «Το ποτάμι ζήλεψε» της Βούλας Μάστορη

Αναρτήθηκε στις 5 Απρ, 2024 σε Blog, Ανακοινώσεις, Βιβλίο στη Βιτρίνα

Μάστορη Βούλα, Το ποτάμι ζήλεψε, εκδόσεις Πατάκη, σελ. 200

Μια οικογένεια χάνει τον πρωτότοκό της και τα μέλη της προσπαθούν να συνέλθουν. Η μικρότερη αδερφή του, η Χριστίνα παρακαλά τον θεό να της φέρει έναν άλλο αδερφό. Το συναίσθημα της ζήλειας αρχίζει να φωλιάζει ξανά μέσα της. Πράγματι, ένα νέο παιδάκι γεννιέται, το ονομάζουν και αυτό Χαράλαμπο, μόνο που το νέο μέλος αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα κινητικότητας. Έχει σπαστική τετραπληγία, που σημαίνει ότι τα άκρα του είναι αδύναμα με αποτέλεσμα να έχει μεγάλη δυσκολία στις κινήσεις του. Δυστυχώς, δεν μπορεί να φάει, να τρέξει, να χοροπηδήσει, να χαρεί  την καθημερινή ζωή, όπως τα υπόλοιπα παιδιά στην ηλικία του. Παρ’ όλη την άσχημη κατάσταση οι γονείς της Χριστίνας, αλλά και ο ίδιος ο Χαράλαμπος , δεν το βάζουν κάτω αλλά πεισματικά κατορθώνουν να διαψεύσουν κάθε ιατρική διάγνωση. Ο πατέρας του, για να του δώσει ελπίδες , του ζωγραφίζει ένα ποτάμι που από τη μια είναι τα παιδιά με αναπηρία και από την άλλη παιδιά που περπατούν κανονικά, και του υπενθυμίζει συνεχώς πως σε λίγο θα μπορέσει να το περάσει. Στο μεταξύ η Χριστίνα, κατά τη διάρκεια της περιπέτειας με την υγεία του αδερφού της, γνωρίζει και ερωτεύεται τον Πέτρο. Ωστόσο, φοβάται την αντίδραση του πατέρα της. Τι θα συμβεί μόλις οι γονείς το πληροφορηθούν;

Συναισθήματα

Το βιβλίο μου άφησε όμορφα συναισθήματα. Είναι μία ωραία και συγκινητική ιστορία. Διαβάζοντας το στην αρχή ένιωσα θλίψη και φόβο, κατάλαβα ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται στο πλάι μας δεν είναι δεδομένο ότι θα βρίσκονται για πάντα στην ζωή. Στην συνέχεια, άγχος για την εξέλιξη της πορεία της υγείας του Χαράλαμπου και στο τέλος μεγάλη χαρά, γιατί όλη η οικογένεια αποδέχτηκαν τον Πέτρο, τον φίλο της Χριστίνας στην οικογένεια.

Η ιστορία γενικά μας φανερώνει τι μπορεί να πετύχει ο άνθρωπος στη ζωή του όταν διαθέτει πείσμα, θέληση και ελπίδα στη ζωή του. Όταν έχει μια οικογένεια που τον αγαπά, και τον στηρίζει.

Κωνσταντίνα Ζωγραφίδου Α2